Maxine Bosman (50) hield schade over aan een gemist hartinfarct. Ze is zeker niet de enige die in de spreekkamer vastloopt. Veel patiënten krijgen door onwetendheid, schaamte en aannames niet de zorg die ze verdienen.
In de reizende tentoonstelling Komt een mens bij de dokter vertellen Maxine en anderen vertellen over hun ingewikkelde ervaringen met zorgverleners,
Van medicijnen tot behandelingen en kennis van symptomen: de zorg en medisch onderzoek zijn nog altijd hoofdzakelijk ingericht op de witte heteroman, oftewel de reference man. Maar iederéén maakt gebruik van zorg, en gender, seksualiteit of huidskleur kunnen wel degelijk invloed hebben op het soort zorg dat iemand nodig heeft.
In Komt een mens bij de dokter van Alliantie Gezondheidszorg Op Maat en Stichting Open Mind delen ervaringsdeskundigen waar ze tegenaan lopen. De tentoonstelling is nu te zien op Utrecht Centraal en het Universitair Medisch Centrum Utrecht.
Ook Maxine deelt haar ervaring in de tentoonstelling. Wanneer ze op haar 35ste in het vliegtuig zit, krijgt ze last van enorme hoofdpijn, haar nek en schouderbladen. “Ook werd ik ineens heel benauwd. Dat is waar het allemaal begon”, vertelt ze aan LINDA.nl. Eenmaal thuis blijft ze zich beroerd voelen. “Als ik mijn haar föhnde, deed mijn arm bijvoorbeeld veel pijn. Ik wist al snel dat het geen griep was, want het waren rare klachten die ik niet herkende.”
Maxine stapt naar de huisarts, die in eerste instantie welwillend is. Maar wanneer onderzoeken niets uitwijzen, gooit de dokter het op een burn-out. “Ik merkte dat ze me niet meer serieus nam en mij maar lastig vond. Soms zag ik haar zelfs met haar ogen rollen bij een consult.” Maxine gaat nog wel naar een psycholoog, maar die concludeert dat haar klachten toch echt lichamelijk moeten zijn.
Voor Maxine blijkt het lastig om op haar eigen gevoel te blijven vertrouwen. “Ik wist dat er iets mis was, maar ging mezelf door die huisarts toch afvragen of ik me aanstelde. Die frustratie en onmacht vind ik achteraf, naast de klachten, het heftigst. Ik had totaal geen grip of controle meer.”
In haar zoektocht komt ze terecht bij een homeopathisch arts. Van hem leert ze dat hartklachten zich anders manifesteren bij vrouwen dan mannen. “Mijn vader is op zijn 51ste overleden aan hartklachten, en ik kreeg al op jonge leeftijd last van een te hoge bloeddruk. Toch had ook ik nog de Hollywood-hartaanval in mijn hoofd, van een oude man met een hand op zijn borst.” De homeopathisch arts moedigt Maxine aan verder te zoeken. “Dankzij hem ben ik er nog.”
Makkelijk gaat het niet. Ze loopt al bij een cardioloog vanwege haar hoge bloeddruk, en steeds weer vraagt ze hem haar hart te onderzoeken. “Maar hij vond dat niet nodig, want ik zou veel te jong zijn voor hartproblemen.”
Maxine’s portret en verhaal, gepresenteerd door Jannet Vaessen, directeur-bestuurder van WOMEN Inc, onderdeel van Alliantie Gezondheidszorg.
Dan krijgt Maxine thuis – wat ze toen niet wist – een groot hartinfarct. “Het type waar de meeste mensen aan overlijden, dus ik ben echt door het oog van de naald gekropen. Maar bij de huisartsenpost stond ik binnen tien minuten buiten met een pijnstiller voor de pijn. Hun conclusie? Slokdarmkrampen. Mijn bloeddruk werd niet opgemeten, niets.”
Later blijkt bij een controleonderzoek dat Maxine inderdaad een hartinfarct heeft gehad en daarbij zwarte hartschade heeft opgelopen. De communicatie met de cardioloog blijft stroef verlopen, en hij geeft haar geen informatie over het vervolgtraject. “Toen ik het ziekenhuis belde omdat ik antwoorden wilde, bleek hij op vakantie te zijn. Een gebrek aan empathie. Ik was 36, mijn hele leven lag overhoop. En dan laat je niets weten?”
Uiteindelijk komt ze, op aanraden van haar homeopathisch arts, voor een second opinion bij cardioloog Angela Maas terecht. Zij is gespecialiseerd in het vrouwenhart. “Mijn cardioloog had gezegd dat ik het beste voor een behandeling met medicijnen kon kiezen, omdat een openhartoperatie te gevaarlijk was. Maar Angela Maas zei dat dit geen optie was. Zonder die operatie zou ik uiteindelijk weer een volgend hartinfarct krijgen.”
Dankzij de levensreddende operatie is Maxine nu stabiel, maar de hartschade blijft. Net als de impact op haar leven. “De ziekte én het moeilijke proces beïnvloeden niet alleen je gezondheid, maar ook de rest van je leven – je gezin, je relatie, je werk en je inkomen.”
Door haar verhaal te delen hoopt Maxine dat dit andere vrouwen bespaard kan blijven. Ze doet dit onder andere in haar eigen online community Hart in shape. “Ik hoop dat ik met mijn negatieve ervaring zo een positieve impact op anderen kan hebben.”
‘Komt een mens bij de dokter’ is tot 17 juni te zien in Utrecht en reist dan door naar Rotterdam, Groningen, Nijmegen, Amsterdam, Maastricht en Leiden.
