Je eigen bedrijf runnen of instappen in de multinational van je ouders – deze vrouwen doen het. En met succes. Dit zijn hun tips, tricks & fails. Deze keer: Nadia Kadhim.
CV
Je eigen bedrijf runnen of instappen in de multinational van je ouders – deze vrouwen doen het. En met succes. Dit zijn hun tips, tricks & fails. Deze keer: Nadia Kadhim.
CV
Naam Nadia Kadhim
Leeftijd 30 jaar
Is co-founder en CEO van webplatform Naq
Opleiding bachelor rechten en master internationaal publiekrecht aan Universiteit Leiden
Woont samen met kat Teddy en partner in Amsterdam
Je bent co-founder en CEO van Naq. Hoe ziet dat eruit?
“Naq is een webplatform – een geautomatiseerd compliance platform – met name in de medische sector. Onze klanten zijn ziekenhuizen, maar ook de leveranciers van bijvoorbeeld medische tools of medicatie. Zij moeten aan allerlei wetten en regelgeving voldoen wat betreft informatiebeveiliging, het waarborgen van kwaliteit en het beperken van klinische risico’s. Wij hebben een webplatform gebouwd dat deze certificering zoveel mogelijk automatiseert, aangezien ‘compliance’ niemands favoriete onderwerp is – behalve misschien dat van mij.
Mijn dag start altijd met een kop koffie op de bank. Dat is vaste prik. Meestal vind ik het dan fijn om rond een uur of acht te beginnen, dan zorg ik eerst dat mijn inbox leeg is. Dat is het voordeel van het feit dat ons team en mijn medeoprichter in Engeland werken en later starten dan ik, vanwege het tijdsverschil. Dus ik heb ’s ochtends altijd zo’n twee uur voordat alle vragen komen – dat zijn echt mijn heilige momenten van de dag. Verder bestaan mijn dagen uit meetings over sales, samenwerkingen, juridische zaken en het briefen van de webontwikkelaars van ons platform. Want ze moeten natuurlijk weten wat ze moeten bouwen. Daar gaat een hoop denkwerk aan vooraf.
Ik ben nu bezig met onze plannen voor volgend jaar. Dat heb ik overgenomen van m’n co-founder, zodat hij zich weer meer kon focussen op sales. Zo vullen we elkaar heel mooi aan.”
Is het belangrijk voor jou om een partner te hebben?
“Ik denk dat het essentieel is. We zijn heel anders en we vullen elkaar precies aan op de punten waar we zelf iets minder goed in zijn.”
Kun je dat ook vinden in goede medewerkers?
“Met je medewerkers ben je nooit helemaal jezelf. Dat is logisch, want je bent de baas. Maar om even jezelf te zijn, je zorgen en je stress te kunnen uiten naar iemand die precies weet hoe je je voelt en dus ook precies daarop kan inspelen met een oplossing waar je zelf misschien nog niet aan hebt gedacht, is toch wel heel anders dan bij een medewerker. Daarom vind ik het ook fijn om een partner te hebben.”
Waar ben je het meest trots op?
“Dat m’n co-founder en ik überhaupt zijn gestart en dat we het zo ver hebben gebracht. Zeker 90 procent van de start-ups redt het niet verder dan het eerste jaar. En zo’n 70 procent daarvan redt het tweede jaar niet. Elk jaar zijn we blij dat we het hebben gehaald en zélfs zijn gegroeid.
In – wat voelt als – een vorig leven werkte ik in de kinderbescherming en preventie van kindermishandeling, omdat ik zelf uit huis ben geplaatst toen ik jong was. Dus ik kom niet echt uit een typisch ondernemersgezin. Het doorzettingsvermogen dat mijn partner en ik hebben en het succes wat we samen en met het hele team hebben bereikt tot nu toe, is iets waar ik heel trots op ben.”
Vond je het lastig om je vaste baan en die veiligheid op te zeggen voor dit idee?
“Grappig genoeg dacht ik – heel naïef – dat het makkelijk zou worden, omdat het zo’n goed idee was. Ik had immers zelf het probleem ondervonden en mijn medeoprichter ook. Dus we dachten: iedereen wil dit toch? Ik denk dat een zekere mate van naïviteit en geloven in jezelf essentieel is in ondernemen. Heel veel founders en ondernemers zullen dat met mij eens zijn. Want als je van tevoren weet wat de struggle zou worden, had je het waarschijnlijk niet gedaan.”
Dus eigenlijk geldt hier ook: jump before you’re ready?
“Absoluut. Ik hoor vaak mensen zeggen dat ze eerst meer willen leren, ervaring op willen doen of mee willen kijken bij andere ondernemers. Maar als je niet het gevoel hebt dat je er klaar voor bent, dan ga je er nooit klaar voor zijn. Dus je moet inderdaad gewoon gaan.
Ik ben afgestudeerd in 2017 en heb drie jaar fulltime gewerkt na mijn master, voordat ik met Naq begon. Ik had dus amper werkervaring, maar daar komt dat geloven in je eigen idee dus bij kijken. Ga ervoor, doe je best en zie wel hoe het uitpakt. Dat is de houding die je moet hebben. Niet wachten tot je er klaar voor bent, want niemand is er ooit écht klaar voor.”
Wat is de grootste zakelijke les die je hebt geleerd?
“Je moet doorzettingsvermogen hebben en jezelf soms een beetje voor de gek houden. Luister niet naar je eigen negatieve gedachten of meningen van anderen. Luister naar je eigen intuïtie. Ik heb door de jaren heen gemerkt dat iedereen geweldige adviezen geeft. Maar heel vaak staan die ook weer lijnrecht tegenover elkaar. Uiteindelijk heb je dan geen idee wat het juiste antwoord is. Je moet je eigen fouten maken. Iedereen kan je waarschuwen, maar je luistert toch niet echt tot je het zelf meemaakt.
En dat je als vrouwelijke ondernemer met wel honderd vooroordelen te maken hebt. Je kunt het nooit goed doen. Of je bent te vrouwelijk, of je bent niet vrouwelijk genoeg. Of je bent te ambitieus, of je bent niet ambitieus genoeg. Ik realiseerde me niet hoe erg vandaag de dag nog sprake is van seksisme in Nederland. Mijn co-founder blijft zich er ook over verbazen. We kunnen precies hetzelfde zeggen, maar dan luisteren ze alleen naar hem. Het is bizar. Je bent vrouw, jong en ik heb een Arabische achternaam. Ik merk dat je dan 3-0 achterstaat.
Ik heb geleerd – en dat ben ik nog steeds aan het doen – om echt naar m’n eigen intuïtie te luisteren en in jezelf te geloven. Ook als alles erop wijst dat je gaat falen.”
Gaat er ook wel eens iets mis?
“Er zijn zeker dingen die ik anders had gedaan met onderhandelingen, investeerders of het niet volgen van m’n intuïtie. Ik heb bijvoorbeeld een medewerker veel te lang in dienst gehouden, terwijl ik eigenlijk wel wist dat het geen match was. Er zijn altijd dingen die je achteraf anders had gedaan. Maar die zie ik liever als leermomenten.”
Welk advies had je jezelf aan het begin van je loopbaan gegeven?
“Everybody is faking it. Al die mooie verhalen en zelfverzekerdheid op sociale media, LinkedIn en interviews zien er prachtig uit. Het is makkelijk om jezelf daaraan te meten, maar je meet dan je eigen binnenkant aan de buitenkant van anderen. Ik realiseer mij nu dat iedereen het faket. Iedereen heeft last van het imposter syndrome. Dat moet je niet tegenhouden om een sprong in het diepe te wagen of doen twijfelen of jij het ook kan. Ongeacht je achtergrond, uiterlijk of scholing. Dat advies had mij veel slapeloze nachten kunnen besparen.”
Wat wilde je vroeger eigenlijk worden?
“Tot mijn 21e wilde ik zangeres worden. Afgelopen weekend was ik op het North Sea Jazz Festival. Ik voel dan een enorme drang om het podium op te gaan en muziek te maken. Mijn droom was altijd om op North Sea Jazz te spelen. Maar toen ik 21 jaar werd, heb ik tegen mezelf gezegd: óf je moet hier helemaal voor gaan óf je moet het voor jezelf houden. De rationele kant heeft toen gewonnen.”
Welke ambities heb je nu nog?
“Ik wil Naq door laten groeien tot een internationaal fenomeen met duizenden blije klanten die patiënten beter maken en mensenlevens redden. En dat ze met onze hulp hun producten beter aan de man brengen. En natuurlijk honderd tevreden medewerkers in dienst hebben. Daar zou ik superblij van worden. Daarnaast wil ik ook doorgaan met muziek. Dan sta ik misschien toch ooit nog op het North Sea Jazz.
Tot slot wil ik een goed doel oprichten ten behoeve van kinderbescherming. En ik vind het belangrijk om een voorbeeldrol te bekleden voor vrouwen en meisjes, die denken dat een rol aan de top niet voor hen is weggelegd vanwege bijvoorbeeld hun achtergrond. Genoeg dromen dus.”
Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door ABN Amro MeesPierson en Choices by DL.