Je eigen bedrijf runnen, of instappen in de multinational van je ouders – deze vrouwen doen het. En met succes. Dit zijn hun tips, tricks & fails.
CV
Je eigen bedrijf runnen, of instappen in de multinational van je ouders – deze vrouwen doen het. En met succes. Dit zijn hun tips, tricks & fails.
CV
Naam Florentine van Oosten Slingeland
Leeftijd 45
Functie founder en creative director van high-end baby- en kinderkleding merk Donsje Amsterdam
Gezinssituatie getrouwd en samenwonend met man Skief en drie kinderen van 12, 10 en 9
Opleiding Marketing en communicatie op de Hogeschool Inholland in Amsterdam
Haar bedrijf bestaat 11 jaar
Hoe ziet een gemiddelde dag er voor jou uit?
“Nou, eigenlijk bestaat die niet. Ik kan sowieso heel slecht achter mijn bureau zitten en doe eigenlijk alles via mijn telefoon. Ik ben de hele dag in beweging. Er komen dus allerlei dingen voorbij op een dag, maar ik hou me voornamelijk bezig met het bepalen van de creatieve koers voor Donsje.”
En hoe doe je dat?
“Ik kijk niet naar de mode. Dus of iets in de mode is of niet: ik laat me daar niet echt door beïnvloeden. Ik kijk naar wat ik zelf mooi vind en denk op basis daarvan ongeveer twee jaar vooruit. Dat doe ik echt op gevoel en werk op die manier vooruit. Zonder een echt plan te hebben. Ik ben van origine ook geen ontwerpster, maar ben het geworden door het te doen. Ik vind het juist leuk om dingen te ontwerpen die je nog niet in het modebeeld ziet. We lopen anders allemaal in hetzelfde rond.”
Hoe is dat zo ontstaan?
“Vooral uit plezier en passie. Ik heb het altijd al leuk gevonden om met mensen te werken, daar kreeg ik energie van. Zo was ik recruiter voor McKinsey & Company waar ik vier jaar heb gewerkt. Toch merkte ik dat ik niet helemaal het corporate type ben. Diezelfde tijd ging ik samen met mijn beste vriendin naar Azië en zag daar hoe geweldig de handel in elkaar steekt. Mensen werken met hun handen en maken van alles zelf. Toen ik later in Singapore met mijn man mee was voor zijn werk, besloot ik zelf ook wat te gaan maken. Slippers, tassen: mensen vonden mijn ontwerpen leuk en wilden ze ook hebben. Ik besloot er een bedrijf van te maken. Vervolgens werd ik zwanger en kon ik niet vinden wat ik zocht. Dus besloot ik het zelf te gaan maken. Zo is – op mijn 34e – Donsje ontstaan. Ik had nooit kunnen bedenken dat er nu fysieke winkels in Amsterdam, Maastricht, Antwerpen en Düsseldorf zijn en meer dan de helft van onze hele omzet komt via andere mooie winkels in het buitenland zoals Amerika, Italië, Japan en China.”
Welk advies had je aan het begin van je loopbaan zelf willen krijgen?
“Ik doe veel op intuïtie en merk dat ik daardoor groei. Dus in het begin vermeed ik die adviezen juist. Omdat je het dan vooral gewoon moet doen en zien hoe het gaat. Maar wat ik wel eerder had willen weten, is dat ik in het begin niet te veel spullen tegelijk moest bestellen. Dat heb ik één keer gedaan en ging faliekant mis.”
Wat gebeurde er dan?
“Ik bestelde vijfhonderd slippers en die zouden per boot komen. Het ware hele mooie leren slippers en mijn eerste zending ooit. Bleek er vocht ingetrokken te zijn, waardoor ze allemaal scheef waren. Toen heb ik dagenlang op mijn knieën geprobeerd om al die slippers terug te buigen. Maar dat werkte voor geen meter. Dus daar zat ik dan. Van die blunder heb ik wel echt geleerd. Nu weet ik hoe het werkt en hoe het moet, dat er bepaalde dingen bij moeten om het vocht er niet in te laten trekken. Maar op dat moment doe je maar gewoon wat. En dat is ook prima, want je moet het toch zelf uitvinden.”
Wat doe je op zo’n moment?
“Meteen in oplossingen denken. Dat was bijvoorbeeld ook toen ik een beurs in Amerika had, om Donsje ook daar te kunnen gaan verkopen, en een houten display had besteld om schoentjes op te zetten. Niet wetende dat dat hout beschermd was en dus niet zomaar door de douane kwam. Alles stond vast door een stuk hout. Dan moet je meteen weten te handelen. Ik heb toen op locatie iets anders geregeld voor onder de schoenen, wat ook prima stond.”
Waar ben je het meest trots op?
“Op het moment dat we de winkel in Amsterdam openden. Toen werd het concept pas echt duidelijk voor de mensen en kregen we fijne reacties daarop. Dat is leuk. Ik vind het heerlijk om te zien als ik in de winkel ben hoe aardig en enthousiast mensen zijn. En het allerleukste is dat iedereen er blij van wordt. Van opa’s en oma’s tot broers en zussen die zelf geen kinderen hebben maar voor hun kleine neefje of nichtje wat kopen. Het is echt een dankbaar publiek. Daar ben ik heel trots op.
Maar ik ben ook trots op ons goede doel ‘Shining Star Africa’ en de school die we daardoor hebben opgezet in Nairobi (Kenia). Dat is wederom uit een passie ontstaan, tijdens een reis naar het land, samen met mijn man Skief. Er bleek een behoefte aan scholing en toen hebben we in een kerk een school opgericht. Uiteindelijk hebben we zelfs een school laten bouwen, waar 300 kinderen educatie krijgen. Dat komt onder andere door het succes van Donsje en dat vind ik zo leuk. Je weet waar je het voor doet. We gaan er regelmatig naartoe en dan zie je die kinderen dansen en springen, uiteraard met Donsje schoenen aan hun voeten.”
Wat is de grootste zakelijke les die je geleerd hebt?
“Dat je van tevoren goed moet weten voor wie je de producten maakt. In welk segment wil je vallen bijvoorbeeld. Ik denk dat je je daar echt aan vast moet houden. Maar ook dat je rustig van start moet willen gaan. Uit enthousiasme laat ik iets het liefst meteen in drie kleuren maken, maar dat is vaak niet slim. Begin met het ontwerpen van één item in één kleur en kijk of het aanslaat. Alles heeft namelijk ontwikkeling en dus tijd nodig. Dus loop niet te hard van stapel.
En eigenlijk heb ik er nog één, mag dat? In het begin is het sales, sales, sales. Daar moet je wel een type voor zijn en je schaamte echt opzij zetten. Zo ging ik hoogzwanger langs alle winkels om Donsje te promoten. Het heeft zijn vruchten afgeworpen, maar je moet daar echt doorheen. Hoe verder je komt, hoe meer je kunt focussen op de dingen waar je echt goed in bent. Maar in het begin moet je het meestal allemaal doen. Daar moet je niet bang voor zijn.”
Maar hoe zit het dan met de balans tussen werk en privé? Bestaat die?
“Ja. Maar dat is wel zoeken. Ik heb nu een bepaalde balans gevonden waar ik blij mee ben. Het ergste was mijn schuldgevoel. Zowel naar mijn werk als naar mijn gezin toe. De oplossing voor mij bleek om thuis niet te werken. Thuis is thuis en werk is werk. Als ik thuis aan het werk ga, kan ik net zo goed niet thuis zijn. Alles loopt dan door elkaar. Voorheen, toen ik alles alleen deed, moest ik dingen vaak meteen regelen. Dat had invloed op mijn sociale leven, want de kinderen en mijn werk kwamen dan eerst. Doordat ik nu mensen in dienst heb, hoeft dat niet meer. Dat scheelt heel erg.
Het opzetten van een bedrijf vergt veel tijd. Maar ik kreeg er energie van, dus dat vond ik niet erg. Als je als ondernemer een scherp doel voor ogen hebt, en weet waarvoor je gaat, kun je er makkelijk komen. Maar als het doel niet duidelijk is of je weet niet waar je aan werkt, dan is het niet te doen. Je moet het echt voelen als een soort vuur in je buik.”
Wat wilde je vroeger eigenlijk worden?
“Dat vind ik een lastige vraag, maar ik weet nog wel goed wie mij inspireerde. Dat was namelijk mijn buurvrouw. Zij maakte zelf kleding en ging altijd naar markten toe om stoffen te kopen. Ik mocht veel ontwerpen van haar dragen en daardoor liep ik de hele dag in allerlei aparte spullen rond. Onwijs inspirerend en dat heeft denk ik ook wel wat bijgedragen aan Donsje.”
Je werkt nauw samen met je man, hoe is dat?
“Onwijs fijn. Met je partner samenwerken kun je of dat kun je niet. Daar zit niks tussen. Wij zijn heel complementair aan elkaar en daardoor werkt het. Ik denk dat respect en vertrouwen daarin heel belangrijk zijn. Hij is goed in wat hij doet en ik ben goed in wat ik doe. Als we ons weleens bemoeien met elkaars gebieden, dan luisteren we goed naar elkaar. Dat voel je echt.”
Welke ambities heb je nog?
“We zijn op dit moment bezig met meerdere dingen waaronder een care-lijn, met onder andere bodylotion voor kinderen. Daar word ik heel enthousiast van. Maar ik vind ook dat je de focus moet houden op wat je doet. Niet té veel moet willen. Dus we bouwen rustig verder en lopen niet te hard van stapel.”
Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door ABN Amro MeesPierson en Choices by DL.