André Dongelmans is bij menigeen bekend als acteur. Maar door een gebrek aan acteerklussen heeft hij een carrièreswitch gemaakt tot buschauffeur: ‘Zó stil heb ik het nog nooit gehad.’
André heeft er net een dienst als buschauffeur op zitten, wanneer hij belt met LINDA. over zijn nieuwe werk. “Laatst zei iemand tegen me: ‘Jammer man. Zo gaan die dingen.’ Dat was gek, mensen verwachten niet dat dit een droom kan zijn”, vertelt André.
Het idee voor de carrièreswitch begint afgelopen zomer bij André, na de opnames van de Netflix-serie Haantjes. In deze serie speelt hij Greg, die zich – samen met drie andere vrienden – verloren voelt in de moderne wereld en zich daar met een vleugje humor doorheen probeert te slaan. “Ik had geen werk meer, dat gebeurt wel vaker. Maar die periode duurde op een gegeven moment wel erg lang, zó stil heb ik het nog nooit gehad. Ik dacht: shit, ik moet nu wel iets gaan doen, want m’n portemonnee begint aardig leeg te raken.”
Het is helemaal stil gevallen voor de acteur: geen audities voor films en series, maar ook niet voor zijn werk als stemacteur. “Ik heb één auditie gedaan voor een reclame, maar daar heb ik niks meer over gehoord.” Hoe het komt dat zijn telefoon niet roodgloeiend staat? Hij heeft geen idee. “Misschien dat mensen me te vaak gezien hebben? Ik word nu alleen nog maar gevraagd voor comedy, niet voor thriller of drama. Dat vind ik soms wel jammer.”
Nieuwe Netflixserie 'Haantjes' legt mannelijk ego onder de loep. Waldemar Torenstra: 'Ik hoop dat mensen lachen maar ook leren'
Na het internet af te hebben gestruind voor een nieuwe uitdaging, komt André uit bij een uitzendbureau voor buschauffeurs – bingo. Toch gaat hij niet over één nacht ijs bij de beslissing om er volledig voor te gaan. “Ik moest me daarvoor een paar weken alleen maar daarmee bezighouden. Ik had drie theorie- en drie praktijkexamens. Het kon zo zijn dat de rol van mijn dromen voorbij zou komen in die periode en ik die dan niet kon aannemen. Maar toen dacht ik: dat is dan maar zo.”
Want naast acteren als jongensdroom, staan politie en buschauffeur ook op die lijst. “Vroeger reed ik al in m’n skelter door de straten en speelde ik buschauffeur. Ik heb het altijd vet gevonden. Het invoegen en weer wegrijden.”
Sinds november is André fulltime buschauffeur. Zijn opstartplaats is Amsterdam Centraal Station en hij brengt zijn passagiers onder andere naar Zaandam, Wormerveer en Koog aan de Zaan. “Te gek om daar te rijden, al helemaal als ik langs het IJ rijd. De eerste dagen reed ik zelfs te lang door omdat ik zo aan het genieten was”, vertelt hij lachend.
Het werk bevalt hem dus goed. “Omdat ik het vroeger altijd al wilde worden, raakt het me wel dat ik het nu ook echt doe. Het voelt als het tegenovergestelde van een jeugdtrauma, denk ik. Wegrijden, stoppen bij een halte en weer door, het is een heel fijn gevoel. Het doet iets goeds met mij.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Toch is zijn jongensdroom niet zo romantisch als hij zich altijd heeft voorgesteld. “Passagiers zijn vaak op zichzelf. Koptelefoon op, op hun telefoon bezig en weinig mensen praten met elkaar. Niemand is echt bezig met de buschauffeur en zegt me dus ook geen gedag. Als ik daarmee begin, word ik soms ook genegeerd. Dat frustreerde me in het begin, maar ik probeer dat los te laten.” Met toeristen heeft hij nog wel interactie, maar met Nederlanders niet zo. “Een Amerikaan noemde me laatst de beste buschauffeur die hij ooit heeft gehad. Dat was leuk”, zegt André lachend.
Het verkeer is überhaupt een bron van frustratie. Dat weet André als geen ander door het zijn van een buschauffeur. “Mensen vinden het irritant dat een bus in de bebouwde kom – als we ons knipperlicht aan hebben – voorrang heeft. Ze gaan dan toeteren, boos wuiven of gooien hun auto ervoor. Dit gebeurde ook op m’n allereerste dag. Ik moest zo hard remmen dat de mensen door m’n bus vlogen.”
Ook al rijdt André op de bus met een immens grote poster van Haantjes erop, hij wordt bijna niet herkend als acteur. Op een uitzondering na dan: “Laatst zei iemand tegen me: ‘Jammer man. Zo gaan die dingen.’ Daarmee bedoelde hij denk ik dat ik helemaal gestopt ben met acteren. Dat was gek, mensen verwachten niet dat dit een droom kan zijn.”
Niet dat dat hem veel uitmaakt dat hij niet herkend wordt, maar contact hebben met de mensen om hem heen zou hij wel fijn vinden. “Als iemand me dan een keer groet, doet het me goed. Ik ben een mensenmens. Ik groet wel naar andere buschauffeurs, we zwaaien altijd naar elkaar. Dat hoort erbij.” Mensen herkennen hem wel van zijn TikTok, waarin hij video’s plaatst over zijn werk.
Het acteren mist hij nu wel: “Ik vind het wel echt jammer dat ik dat nu niet meer doe. Ik heb me al heel lang niet meer echt kunnen verdiepen in een rol, echt hard mijn best hoeven doen. Ik hoop wel dat dat weer terugkomt.” Twee jaar geleden had hij zo’n klus, maar uiteindelijk is dat niet uitgebracht. “Daar baal ik van. Ik had echt m’n best gedaan om het er goed uit te laten zien en hoopte hiermee ook een andere kant van mezelf te laten zien.”
Hij heeft een helder beeld voor ogen wat betreft zijn toekomst, hoewel hij niet zo’n vooruitdenker is. Gelukkig komt er een tweede seizoen van Haantjes aan, maar die opnames zullen pas in de zomer van dit jaar plaatsvinden. “Ik hoop te kunnen blijven acteren en buschauffeur te blijven. Die combinatie lijkt me perfect. Door deze situatie weet ik weer waar ik sta. Ik ga vaker nee zeggen tegen klussen die niet bij me passen.” Maar het liefst wil André wat betreft acteren wel eens uit een ander vaatje tappen. “Ik ben fan van superheldenfilms. Om de slechterik te spelen, lijkt me te gek.”
'Liever een verkeersboete dan het ov: van agressieve buschauffeur tot ruziënde koppels'
