Plezier aan eten

Ons lichaam is erop geprogrammeerd om plezier te hebben aan eten, legt Seidell uit. “Dat zie je ook al bij pasgeboren baby’s. Dat is natuurlijk heel belangrijk, omdat je voldoende moet eten om te kunnen groeien en om je te ontwikkelen.”

Daarnaast heeft ons lichaam allerlei mechanismen ingebouwd, waardoor je vooral van voedsel houdt waar veel energie en voedingsmiddelen in zitten. “Zodat je in een tijd van schaarste altijd een reservevoorraad hebt. Ons systeem van eetlustregulering is namelijk gemaakt in een tijd waarin onze verre voorouders de hele dag bezig waren om voedsel bij elkaar te scharrelen.”

Lekkere dingen die voldoende energie geven, die zitten van nature in producten waar veel vet en suiker in zit. Bijvoorbeeld honing. “In bladspinazie en wortel zitten bijvoorbeeld niet veel vetten, eiwitten of suikers.”

Dopamine

Ons lichaam geeft bij het eten van vet en zoet stofjes vrij in het brein die onze stemming beïnvloeden zoals dopamine. “Zodat we ons daar prettig bij voelen. Je ziet dat bij baby’s: als je ze iets bitters of zuur geeft vinden ze dat heel vies. Terwijl ze iets romigs en zoet wel lekker vinden.”

Dat biologische systeem uit de tijd van jagers en verzamelaars hebben we dus nog steeds. “En dat weten aanbieders van voedsel. Dus zeker op momenten dat mensen minder lekker in hun vel zitten, bijvoorbeeld aan het eind van de dag in de regen op het station, zorgen zij dat er allerlei vette, zoete en zoute prikkels zijn die maken dat mensen grijpen naar dat voedsel.”

“De voedingsmiddelenindustrie heeft het tot een ware kunst verheven om steeds onze eetlust optimaal te stimuleren. Neem bijvoorbeeld de smaak zeezout karamel. Het is een beetje vet, een beetje zoet, een beetje zout: precies zo gemaakt zodat ons brein daar maximaal op reageert.” Chocolademouse is ook zo’n voorbeeld.

Korte termijn geluk

“Sommige mensen krijgen een kick of gevoel van euforie van gokken of te snel rijden. Eigenlijk is het dus niet goed voor ons, maar toch worden we gestimuleerd om dat gevoel weer op te zoeken. Bij iets lekkers eten kun je datzelfde gevoel ervaren”, aldus de hoogleraar.

Ook al weten we dat bepaald eten op lange termijn niet goed voor ons is; onze hersenen geven dus een ander signaal af. “Ons brein beloont ons dat we dingen doen die ‘goed’ voor ons zijn. Dat zijn meestal de korte termijn dingen als iets lekkers eten. En niet lange termijn gevolgen als overgewicht, diabetes en hart- en vaatziekten.”

Ofwel: een stuk chocolade weerstaan gaat gewoon helemaal tegen je natuur in. Dat verklaart een hoop.

Lees ook
Linda’s gezonde thuiswerklunchtip: luchtige omelet met groenten en zalm