Shampoo, handzeep en gezichtsreiniger hebben altijd een soort gelachtige structuur. Misschien is je dat weleens opgevallen. En dat komt door één verrassend ingrediënt: zout. En dat is gewoon keukenzout.
Hoe werkt dat precies? En is dat eigenlijk wel goed voor je huid?
Producten met een gelachtige structuur bevatten vooral water, wasstoffen (die halen het vet en vuil van je huid of haar) en dus wat zout. Om precies te zijn: natriumchloride, normaal keukenzout. En dat laatste zorgt er dus voor dat het product gelvormig wordt.
Dat werkt zo: als je een wasstof (voor wie het wil weten: een anionische wasstof) oplost in water, dan krijg je een soort bolletjes. Als je aan de wasstof en het water daarna zout toevoegt, dan vormen die bolletjes zich tot staafjes.
Mix je vervolgens al deze ingrediënten, dan gaan al die sliertjes door elkaar heen zitten. Je kunt het wel een beetje vergelijken met een bord spaghetti. Twee van die slierten krijg je nog wel uit elkaar, maar als er te veel staafjes door elkaar zitten, kun je ze niet meer ontwarren. En dan heb je dus een gel.
Maar waarom kiezen producenten voor bijvoorbeeld gelvormige shampoo? Werken ze anders niet? Nee hoor, ook in vloeibare vorm krijgt shampoo je haar schoon. Maar zo’n dikker product werkt wel veel fijner. Anders loopt het zo tussen je vingers door de afvoer in. Ook kun je de shampoo makkelijker verspreiden over je haar. Voor het reinigende effect heb je het zout dus eigenlijk niet nodig, maar wel voor het gebruiksgemak.
Hoewel je huid van zwemmen in de zee wat droger kan worden, hoef je je over het zout in je shampoo, handzeep of gezichtsreiniger echt geen zorgen te maken. Om een product gelachtig te maken, heb je namelijk maar heel weinig zout nodig.
In sommige andere producten kan zout wel wat uitdrogen. Dat geldt bijvoorbeeld voor zoutshampoos die je haar veel volume geven. Daarin voel je echt de korrels zout zitten. Die kun je daarom beter niet al te vaak gebruiken.
'Opeens meer puistjes rond je mond? Dit is waarom'
