Stiekem mis ik het nog weleens, de knutsels die ze vroeger maakten. En die blije gezichtjes als ze dan met zijn vieren aan mijn bed stonden met hun zelfgemaakt ontbijtje. Toen ik negentien jaar geleden voor het eerst moeder werd, kon ik me echt niet voorstellen hoe me dat zou veranderen en wat me dat zou geven.
Overigens wist ik toen natuurlijk (gelukkig) ook nog niet wat je zelf als moeder moet geven. Moeder is niet voor niets de overtreffende trap van moe, daar mag best af en toe een ontbijtje tegenover staan.
