Journalist Barbara van Beukering passeerde vorig jaar de vijftig. Het is geen toeval dat er nu een boek over ouder worden van haar hand in de winkel ligt.
Barbara (nu 51), oud-hoofdredacteur van Het Parool, vertelt ons hoe het boek ontstond en wat wij ervan kunnen opsteken.
Lees ook
9 x feitjes over de tijd waardoor je je gegarandeerd oud gaat voelen
Viel vijftig worden je mee ten opzichte van wat je ooit verwacht had?
“Het viel me erg mee, net als dertig en veertig worden eigenlijk. Ik zie daar gewoon niet zo tegenop. Wat ik wel had bij mijn vijftigste, was het besef dat ik niet meer bij de jeugd hoor. Victor Hugo zei ooit: ‘Veertig is de ouderdom van de jeugd en vijftig is de jeugd van de ouderdom.’ Zo voelt het voor mij ook. Niet dat mensen spontaan voor me opstaan in de tram, maar ik hoor nu wel bij de ouderen.”
Je boek is ‘een persoonlijke zoektocht naar een lang en gelukkig leven’. Hoe kwam je op het idee daarvoor?
“Ik besefte ineens dat in de tijd van mijn oma’s je leven als vrouw echt afgelopen was als je vijftig werd. Je werkte niet, je kinderen waren het huis uit, je man zag je niet meer staan. Wat kon je in die tijd anders doen dan achter de geraniums kruipen en wachten tot je naar het verzorgingstehuis moest? Hoe anders is het bij mij: ik werk, heb veel vrienden en ik zie mijn kinderen hartstikke vaak. Het leven gaat nu na je vijftigste onverminderd door. Toen vroeg ik me af: hoe is dat als ik zeventig ben?”
Waarom die blik in de toekomst?
“Omdat ik in mijn omgeving veel vrouwen van zeventig of tachtig zie die vól in het leven staan. Ze hebben een druk sociaal leven, zien er goed uit, werken soms nog. Kijk naar vrouwen als Hedy d’Ancona, Neelie Kroes, Wouke van Scherrenburg. Ik besloot hen en elf andere bekende vrouwen te interviewen voor mijn boek, over hoe zij oud kunnen worden zonder het te zíjn.”
Wie van hen vond je het meest inspirerend?
“Daar kan ik eigenlijk geen antwoord op geven: deze vrouwen zijn stuk voor stuk rolmodellen van me. Daar heb ik ze ook op uitgekozen. Kijk naar Marjan Berk: die is 85, heeft een wekelijkse column en geeft lezingen door het hele land. Ze hebben zoveel energie, dat ik na elk gesprek fluitend naar huis ging. Zó wil ik ook oud worden.”
Lees ook
9 x boeken om te verslinden tijdens de krokusvakantie (én daarna)
Zijn er ook grenzen? Vrouwen op leeftijd krijgen ook weleens te horen: ‘Gedraag je naar je leeftijd.’
“Eén van de conclusies die ik in dit boek trek, is dat er geen generatiekloof meer is. Toen ik deze vrouwen sprak, had ik totaal niet het idee dat ze twintig jaar ouder zijn. Ook qua mode; zij dragen nog net zo goed hoge hakken. Maar een minirok dragen moet je op een bepaalde leeftijd misschien niet meer willen.”
Nog even terug naar vroeger: waarom zag die man zijn vrouw na haar vijftigste niet meer staan?
“Ik denk omdat die vrouw haar hele leven alleen voor het huishouden en de kinderen heeft gezorgd. Zo’n man raakt daar dan toch op uitgekeken. Nu gaan we heel anders met elkaar om, gelijkwaardiger. Een echtpaar heeft elkaar ook nadat de kinderen het huis uit gaan nog wat te vertellen.”
Toch zie je in restaurants wel eens van die zwijgende koppels zitten…
“Dat snap ik echt niet. Ik heb altijd zoveel te vertellen, net als mijn man. We hebben altijd wel wat meegemaakt. Ik zie ze wel eens zitten, die koppels, en dan denk ik: hoe kan dat nou? Maar ja, dat vraag je dan weer niet.”
Lees ook
10 x oude(re) fragmenten die voor ophef zouden zorgen als ze nu werden uitgezonden
Wat is de belangrijkste les die je zelf hebt getrokken uit alle gesprekken?
“Dat je bezig moet blijven. Niet ophouden met deelnemen aan de maatschappij op je 65e. Het is voor een Neelie of Hedy natuurlijk makkelijker om aan het werk te blijven dan voor een onbekend iemand, maar ook dan kan het. Een vriendin van mijn moeder werkt bijvoorbeeld een paar dagen in een schoenenwinkel, omdat ze van schoenen houdt. Je hoeft juist geen carrière te maken op die leeftijd: gewoon doen wat je leuk lijkt. Dan blijf je ook een leuker mens.”
Wat pak je zelf nu al anders aan sinds je interviews?
“Wat voor mij echt een eyeopener was, was dat bijna alle veertien vrouwen zeiden dat ik moest gaan sporten. Logisch ook eigenlijk: je moet je lichaam soepel houden en je spieren stevig, om te voorkomen dat je een stram oud mensje wordt. Van nature heb ik een gruwelijke hekel aan sporten, maar ik ben sinds een halfjaar gedisciplineerd bezig.”
Met pensioen ga jij straks dus niet?
“Geen sprake van. Al denk ik ook niet dat ik dan nog ergens hoofdredacteur ben; dat is op een gegeven moment ook wel klaar. Ik moet nog bedenken wat ik dan wel ga doen. Ik hou niet zóveel van schoenen. Wel van wijn. Misschien een wijnwinkeltje?”
Kruip Nooit Achter Een Geranium van Barbara van Beukering is nu te koop. Bestellen kan hier.
