Je kent ze wel: van die mensen met groene vingers. Maar de handen van Michelle, redacteur bij LINDA.nl, draaien ongewild elke stek de nek om. Toch wil ze zélf een avocadoplant kweken. Ze gaat op zoek naar tips om haar troetelplant in leven te houden.
Vol trots laat mijn collega haar éénjarige avocadoplant zien. Op mijn beeldscherm pronkt een stengel met daaraan een paar groene bladeren. Hoe krijgt ze het toch voor elkaar, vraag ik me af.
In het midden de avocadoplant van collega Jujube.
Ik heb ondertussen tientallen avocado’s verslonden, maar daar is nog geen plant uit ontsproten. Ben ik een geval apart? Denk het niet, dus speciaal voor alle avocado-beginners deel ik de tips die ik onderweg ben tegengekomen.
Laten we bij het begin beginnen. Men neme een pit, een paar satéprikkers en een glas water.
Volgens de website van Het Groene Boertje is het belangrijk dat – wanneer je de avocado doormidden snijdt – je de pit niet beschadigt. Aha. Daar begint het al.
Nadat je de pit in je bezit hebt, spoel je ‘m af en maak je het glibberige ding droog met een schone (!) theedoek. Vervolgens steek je de satéprikkers – ik heb alleen van die kleine, breekbare houtsplinters – in de pit. Met beleid. De smalle punt van de pit moet naar boven wijzen, de (grote) houten prikkers moeten er schuin omhoog in.
Tip van een vriendin: steek de prikkers vooral niet in de nerven die over de avocadopit heen lopen. Vindt-ie niet lekker.
Het kontje van de avocado – het brede gedeelte dus – gaat in een glas met lauwwarm water. Daarna is het wachten geblazen. Maar liefst 8 tot 12 weken, waarin je pit niet droog mag staan. Ik begin ergens te begrijpen waarom er bij mijn pit niks groeit. Zelfs mijn vetplanten zien bruin van de dorst. Hier gaat alles dood.
Ververs je het (lauwwarme) water vaak genoeg én ben je geduldig aangelegd: dan komt er vanzelf een kleine wortel aan je pit. Is de wortel een paar centimeters gegroeid, dan mag de pit in een pot met grond. Laat het kopje er wel bovenuit steken: hier groeit vanzelf een plantje uit. Bij jullie dan, want ik zal deze geboorte waarschijnlijk nooit meemaken.
Inmiddels liggen er een aantal droge pitten bij mij in het gft-afval. Maar voor iedereen die nog midden in het proces staat: de aarde moet niet te droog, maar ook zeker niet te nat zijn. (Wat dan wel?) Na een paar weken knapt de bovenkant van de pit open en groeit er een ieniemienie plantje uit.
Wil je avocado’s? De pit – die een klein plantje wordt – moet eerst nog een aantal jaren groeien voordat het zich een boom mag noemen. En zelfs dan is de kans (héél) klein, dat je er de moddervette vruchten van kunt plukken.
Dit bericht bekijken op Instagram
Een erg goedkope mindfulness -cursus dus, dat avocadoplanten kweken. Ik focus mij voorlopig nog even op de vetplantjes en haal mijn avocado’s bij de supermarkt.
Lees ook
Feike werkt als vrijwilliger in het plantenasiel: ‘Het zijn mijn kindjes’
