De eindeloze vaccinatiediscussie met naasten is soms om ziek van te worden. Hoe ga je constructief het gesprek aan? Psycholoog Angela Koolmees tipt.
“Uiteindelijk willen we allemaal gehoord worden.”
De eindeloze vaccinatiediscussie met naasten is soms om ziek van te worden. Hoe ga je constructief het gesprek aan? Psycholoog Angela Koolmees tipt.
“Uiteindelijk willen we allemaal gehoord worden.”
Jullie waren het over alles eens: de doorzonwoning met visgraatvloer, de labradoodle, misschien zelfs het vermenigvuldigen van jullie genen. Maar de vraag: wel of niet vaccineren? zet de relatie met je wederhelft al tijden op scherp. Of die met je beste vriendin. Ze zei je nooit te veroordelen, maar doet het wel. Omdat je pro-prikker bent. Of juist niet. Op familieverjaardagen brand je je tegenwoordig nog liever aan een bitterbal dan aan het V-woord. Wetende dat je oom zich er als een pitbull in vastbijt en de hele zondag niet meer loslaat. Herkenbaar? Je bent niet de enige.
Psycholoog Angela Koolmees ziet genoeg mensen met relatieproblemen – in welke sfeer dan ook – door deze discussies. “Corona blijft een dankbaar discussieonderwerp. Iedereen heeft ermee te maken, iedereen vindt er wel iets van. Ook de mensen met wie je normaal gesproken niet zo snel een verhitte discussie zou voeren, spreken zich uit.
Het wel of niet vaccineren voelt nog gevoeliger, het raakt ook een ethische snaar. Namelijk: het recht van zelfbeschikking versus het groepsbelang.”
Bakkeleien over de volksgezondheid is inderdaad niet te vergelijken met een woordenwisseling over voetbal waarbij alleen de liefhebber rood aanloopt. Of de kleur van je gordijnen. Dat blijkt ook wel uit een panelonderzoek van EenVandaag uit juli: driekwart van de ondervraagden kwam in een vaccinatiediscussie met familie of vrienden terecht. 11% kreeg zelfs ruzie.
Koolmees kan de felheid waarmee we bekvechten verder verklaren. “Na anderhalf jaar corona kampen we allemaal met frustraties en angsten. Die zoeken een uitweg, een doelwit. De overheid, Bill Gates of eigen partner. Het gaat vaak hard tegen hard, omdat beide partijen zich niet snel gewonnen geven. Juist in onzekere tijden hebben we de neiging ons extra vast te bijten in onze eigen overtuigingen. Zo voelt het alsof je een stukje controle op de verder onzekere situatie hebt.”
Psycholoog Angela Koolmees
Al gaat het gek genoeg in zo’n discussie niet hoofdzakelijk over het meningsverschil. “Het gaat vooral over gehoord willen worden, het gevoel hebben dat de ander je serieus neemt. Natuurlijk kan het lastig zijn je in de ander te verplaatsen als zijn waarheid voor jou een sprookje is of andersom, maar door de ander meteen weg te zetten als wappie of marionette creëer je alleen maar afstand. De ander voelt zich dan niet veilig genoeg meer te delen.Je krijgt dan een loopgravenoorlog waarin ieder van jullie zich steeds verder ingraaft en de afstand groter wordt. Is dat wat je echt wilt?”
“Als jullie geregeld ruziemaken over dit onderwerp, wordt het steeds een beetje lastiger die ander er los van te zien. Maar vergeet niet dat je met je partner/huisgenoot/moeder zoveel meer wél deelt dan dit meningsverschil. Kunnen jullie je echt niet bij dit verschil neerleggen? Of ervoor kiezen het het onderwerp niet meer samen te bespreken? Op een dag is deze pandemie voorbij, hoef je deze discussie niet meer te voeren. Ging je dan voor je gelijk of je geluk?”