Jojanneke (36) had een gecompliceerde bevalling van haar eerste kindje, maar bij haar tweede pakte ze het anders aan. Zo werd ze een van de weinige Nederlanders die een moeder-geassisteerde keizersnede deed.
Voor elke fase heeft Jojanneke, advocaat, vijf sterren te verdelen: 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
“In 2014 had ik een erg moeizame bevalling van ons zoontje Laurens. In het kort gezegd was het een bevalling met enorme complicaties. Hij is uiteindelijk geboren door middel van een keizersnede waarbij ik volledig onder narcose was. Laurens liep ernstig zuurstoftekort op en werd meerdere dagen in coma gehouden.”
“Laurens is inmiddels vier jaar en tot nu toe zijn er gelukkig nog geen gevolgen van zijn moeilijke start naar voren gekomen. In het begin heb ik wel hechtingsproblemen gehad. Het was natuurlijk geen lekker begin met zo’n zware bevalling. Met veel therapie, liefde, tijd en aandacht is dat gelukkig helemaal goed gekomen, maar mijn man Bernard (38) en ik hebben hierdoor lang gedacht dat we geen tweede kindje wilden.”
“Na 2,5 jaar gingen we er toch weer voor en waren we heel blij toen ik snel zwanger was. Ik vind het heerlijk om zwanger te zijn, maar ik wist ook: we gaan de bevalling anders aanpakken.”
“De eerste keer had ik wisselende verloskundigen waardoor ik me bij de bevalling niet op mijn gemak voelde. Deze keer heb ik daarom een verloskundige gezocht waar ik een goede klik mee had en die, ook al zou ik medisch worden, mee zou gaan naar het ziekenhuis. Ook de manier van bevallen wilde ik deze keer anders. Laurens bleek – na 41 weken en vijf dagen zwangerschap – achteraf te groot om op de natuurlijke manier geboren te worden. Wanneer ik deze keer niet voor de 40 weken bevallen was, wilde ik daarom graag een geplande keizersnede.”
Jojanneke, ongeveer zes maanden zwanger.
“Maar niet zómaar een. Ik had veel gelezen over hechtingsproblematiek en behalve dat ik erachter kwam dat één op de drie vrouwen ermee te maken krijgt, leerde ik ook dat een goede start heel belangrijk is. Zo is het het beste om de baby meteen op de borst te krijgen en hem/haar te ruiken en te voelen. Toen ik hoorde van een vrouw die als eerste Nederlander een moeder-geassisteerde keizersnede had gehad, wist ik meteen: dat wil ik ook.”
“Bij een gewone keizersnede zit er een plastic zeil voor je dat deels wordt weggehaald als de baby geboren wordt. Dat wilde ik niet: dat zeil moest weg en ik wilde mijn dochter meteen bij me. Bernard en ik wilden haar graag zelf als eersten vasthouden. In eerste instantie werd me verteld dat dit nou eenmaal het protocol was, maar doordat ik van de moeder-geassisteerde keizersnede had gehoord, wíst ik dat het ook anders kon.”
“Ik vond uiteindelijk een team in het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht dat met me mee wilde denken. Ze hebben een heel nieuw protocol voor me opgesteld en hebben de operatie van tevoren geoefend. Iedereen was helemaal klaar voor de bevalling.”
Foto: Fotografie Marjolijn de Graaf.
Waarschuwing: onderstaande beelden kunnen als schokkend worden ervaren.
“Op 3 januari 2018 was ik 40 weken zwanger en nog niet natuurlijk bevallen, dus de moeder-geassisteerde keizersnede ging door. We meldden ons om 6.30 uur en werden officieel onderdeel van het operatieteam. We moesten steriel zijn en hadden handschoenen en ‘zo’n pakje’ aan. Ik ging er heel onbevangen en vol vertrouwen in. Pas als iets niet lukt, ga ik me zorgen maken.”
“Omdat ze natuurlijk nogal wat openmaken, zat er in het begin wel even een zeil voor, maar ze hielden me goed op de hoogte van wat er gebeurde. Bernard kon ondertussen van de ene naar de andere kant lopen, wat normaal ook niet mag. Toen de baarmoeder open was, ging het zeil helemaal weg.”
Foto’s: Fotografie Marjolijn de Graaf.
“Ze haalden vervolgens het hoofd van de baby iets omhoog en leidden mijn handen ernaartoe. Ik klemde ze om de schoudertjes waarna ik onze dochter zelf omhoog kon trekken. Zo werd om 9.20 uur Charlotte geboren. Ik legde haar op mijn borst en heb haar ‘nooit meer losgelaten’. Het gaf een heel goed gevoel om haar vast te houden en te ruiken – zo bijzonder en overweldigend. De bevalling was op deze manier echt een heel mooie ervaring.”
Foto: Fotografie Marjolijn de Graaf.
“Na vier dagen mochten we naar huis. Ik had dezelfde kraamverzorger als de vorige keer, maar ook daar heb ik moeite voor moeten doen. Zij wist ons verhaal en ik voelde me bij haar op mijn gemak. De organisatie kon niet garanderen dat zij opnieuw kon komen, dus heb ik haar als een soort freelancer ver van tevoren ‘ingehuurd’. Er kan ontzettend veel als je doorvraagt.”
Foto: Fotografie Marjolijn de Graaf.
“Als je een geplande keizersnede ondergaat, raad ik de moeder-geassisteerde keizersnede zeker aan. Het komt het dichtst bij een natuurlijke bevalling. Voor mij was de start veel beter en daardoor voor de baby ook. Ik heb bij Charlotte helemaal geen last gehad van hechtingsproblemen. Het gaat heel goed met haar en ook met Laurens gaat het goed. Waar het eerst de vraag was of hij ooit zou kunnen praten of lopen, babbelt hij nu de oren van je kop en racet hij lekker rond.”
Tekst gaat door onder de foto.
Jojanneke en Charlotte nu.
“Ik ben zelf ontzettend kritisch en wil weten hoe het zit. Ik merk dat anderen vaak de arts volgen, wat ook niet gek is. Maar wat verpleegkundigen en artsen zeggen, is vaak een advies. Je móet helemaal niks, je mag alles. Wat je wel ‘moet’, is tegen de juiste personen aanlopen en durven door te zetten.”
“Ik denk dat betere informatievoorziening veel zou helpen. Alle opties zouden gegeven moeten worden met daarná het advies. Ik ben sinds mijn eerste bevalling bij verschillende onderzoeken als ervaringsdeskundige betrokken geweest om mee te kijken naar hoe zaken worden overgebracht. Het zou super zijn als ik met mijn verhaal andere vrouwen kan helpen.”
Lees ook
Laura beviel al na 24 weken zwangerschap: ‘Ze was zo klein en fragiel’
Er worden in Nederland per dag gemiddeld 478 kinderen geboren en dat gaat elke keer weer anders. Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort (ongeveer 350 woorden) jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: nieuws@lindanieuws.nl.
