‘Niet flauwvallen, hè!’ Een veelgehoorde, vaak gekscherende tip aan iemand die bij een bevalling gaat zijn. Maar flauwvallen, dat heb je niet in de hand. Zo ervaarde ook Jarno Boers (35) bij de geboorte van zijn dochter.
Ter ere van de nieuwe LINDA.196 ‘DE BEVALLING’ maken we vier speciale ‘Werpsterren’-edities. Hierin komen vaders aan het woord over hoe zij de zwangerschap, bevalling en kraamweek hebben ervaren.
1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
Jarno: “Het bleek voor mij en mijn vrouw Mirthe (28) niet zo gemakkelijk om kinderen te krijgen. Ik dacht eerst dat we gewoon geduld moesten hebben, maar na ongeveer een jaar gingen we naar de huisarts. Er liepen nog allerlei onderzoeken in het ziekenhuis om te kijken waar het aan lag, toen ik tijdens mijn werk gebeld werd door Mirthe: ze was tóch spontaan zwanger geworden.
Het was een totale verrassing. Ik had nog niks aan haar gemerkt – ik heb die sensoren denk ik niet als man. Het was zo’n opluchting, ik was echt euforisch.”
Foto: Ilona Flokstra.
Lees ook
Lianne voelde haar baby niet meer en trok aan de bel: ‘Beste telefoontje uit mijn leven’
“Er zijn vast mannen die iets met die zwangerschap hebben, maar ik niet. Het leven veranderde niet zoveel. Het enige verschil was dat we de kinderkamer in moesten richten. Ook vonden we het mooi om nog vóór de geboorte te trouwen. Ik ben in die zin een beetje ouderwets.
We wilden het om financiële redenen klein houden, maar aan het eind van de dag bleken mijn schoonouders als verrassing een groot feest te hebben georganiseerd. Het werd een geweldige dag, waarop we met het aansnijden van de taart bekendmaakten dat we een meisje kregen.”
Foto: Ilona Flokstra.
“De zwangerschap verliep zonder problemen, tot vlak voor de uitgerekende datum bleek dat de baby niet meer goed groeide. Ze moest geboren worden en de bevalling werd een dag later, op 13 februari 2018 gepland.
Ik kan niet zo goed tegen bloed en andere gekkigheid bij anderen, maar ik keek niet tegen de bevalling op. Ik had alleen een beetje gezonde spanning en was benieuwd hoe onze dochter eruit zou zien.”
“Om 7.00 uur meldden we ons in het ziekenhuis en om 11.40 uur had Mirthe al 10 centimeter ontsluiting. Ik probeerde haar een beetje te coachen en hield haar hand vast, tot ze in een bepaalde houding lag en er luchten vrijkwamen die ik slecht kon hebben. Mirthe vertelde dat ze na de tweede perswee een harde knal hoorde: ik lag met een lijkwit gezicht op de grond.
Ze hebben de alarmknop ingedrukt, waarna meerdere verpleegkundigen binnenstormden. Ze dachten dat er iets met Mirthe of de baby was, maar ze moesten bij mij zijn.”
Lees ook
Sylvana beviel terwijl haar zoon ook in het ziekenhuis lag: ‘Mijn vriend rende heen en weer’
“Ik kan me alleen nog herinneren dat ik wakker werd en ontdekte dat ik languit lag. Ook herinner ik me de nare geur in mijn neus en de pijn in mijn hoofd. Blijkbaar was ik een paar minuten ‘nokkie’ geweest. Ik moest het nu rustig aan doen en mocht alleen nog naast Mirthe zítten. Vanuit mijn stoel zag ik hoe Sofie Ilja om 12.11 uur geboren werd.
Van tevoren was afgesproken dat ik de navelstreng zou doorknippen, dus ik stond meteen op toen dat moest gebeuren. Vóór de verpleging aangaf dat ik moest blijven zitten, had ik al geknipt. Het was gewoon geweldig om Sofie te zien. Zo klein en iel, maar helemaal gezond. Het knapste wonder dat ik ooit heb gezien.”
“Ik mocht Sofie kleertjes aandoen en kan me nog herinneren dat de verpleegkundige verbaasd was over hoe goed ik het deed. Dat gaf me vertrouwen. Die avond mochten we naar huis, waar we een fijne kraamweek hadden met een ervaren kraamverzorger.
Ik heb zelf geen last meer gehad van mijn val. Wel rook ik de eerste dagen nog weleens die extreme geur waardoor ik in het ziekenhuis flauwviel. Die geur ging gelukkig wel na een aantal dagen weg hoor, haha!”
“Sofie is een eigenwijze meid die weet wat ze wil, maar ook heel lief kan zijn. Ze kan zó op je afstappen om een knuffel te geven. Men zegt soms dat vaders pas iets ‘aan hun kind hebben’ als het twee jaar is, omdat het kind dan kan praten en spelen. Dat herken ik helemaal niet. Ik had de eerste drie weken vrij genomen en vond het zo mooi om te zien hoeveel Sofie in die korte tijd al veranderde. Mijn gevoel voor haar was vanaf het begin heel sterk.
Mirthe en ik willen graag een tweede kind, maar helaas gaat dat opnieuw moeizaam. We zijn nu al wat verder in het ziekenhuistraject. Doordat het nu zo moeilijk gaat, genieten we wel extra van Sofie. Het is een wonder dat zij op de natuurlijke manier kwam. Een geschenk uit de hemel.”
Lees ook
Wendy lag na de bevalling met haar zoontje én haar man op de kraamafdeling
“Anderen moeten vaak lachen als ze horen dat ik ben flauwgevallen. Het is zo’n standaard verhaal bij mannen en bevallingen. Maar ik schaam me er niet voor, hoor. Ik kan er wel heel stoer over doen, maar het is gewoon gebeurd. Daar heb ik geen invloed op.
Mannen hoeven er ook echt niet bang voor te zijn. Flauwvallen gebeurt of gebeurt niet, zo simpel is het. En je valt om, maar staat ook vanzelf weer op. Het is denk ik wel anders wanneer je de geboorte van je kind erdoor mist. Ik zag Sofie daarna geboren worden en was door dat wonder al het andere direct weer vergeten.”
De nieuwe LINDA.196 ‘DE BEVALLING’ ligt vanaf 21 oktober in de winkel en is dan ook hier online te bestellen.
Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: verena.verhoeven@linda.nl.
