Mijn vriendin is zó ontspannen door de hele ervaring, dat ze in een soort meditatieve slaap valt.

Shibari

Zenuwachtig zit ik in de auto onderweg naar onze shibari-koppelsessie. Ik weet niet precies wat ik moet verwachten. Wat ik wél weet is dat mijn partner straks, grotendeels naakt, door een andere vrouw met meterslange touwen wordt vastgeknoopt.

Een opwindende gedachte. Maar shibari gaat over meer dan geil worden, zo was me vooraf aan de telefoon al een beetje uitgelegd. Het gevoel van overgave aan het vastgebonden zijn zou – paradoxaal genoeg – juist heel bevrijdend zijn. En daarbij kunnen emoties loskomen, zeker ook samen met een partner. Zou het dan meer een soort therapie zijn?

Verwachtingen

Bij binnenkomst wordt gevraagd naar onze verwachtingen en naar wat we willen ervaren. Mijn partner geeft toe dat ze een onderdanige rol stiekem wel spannend vindt en daar benieuwd naar is. Maar dat ze het vooral ook wel doodeng vindt om zich bloot te geven en over te geven.

Ik vond shibari er in eerste instantie vooral opwindend uitzien. Stiekem dan, want ik stond mezelf niet toe me daar in te verdiepen. Tot ik er een keer met shibari-beoefenaar Michelle Coops over sprak bij een tantra-retraite. Het trage en sensuele van het vastknopen spreekt me erg aan.

Gevoel van veiligheid

Michelle werkt niet alleen als leiderschapsexpert, maar geeft ook shibari-sessies. Dat kan een-op-een of als koppel. Ze legt uit dat shibari gaat over overgave en over sensualiteit, maar ook over het aangeven van grenzen en verlangens, en het ervaren van veiligheid.

Ze legt aan de hand van een mannequin naast de kerstboom in haar woonkamer uit wat de mogelijkheden zijn. “Dit is Cees”, zegt ze terwijl ze wijst op de in touwen gewikkelde pop. “Als je veel veiligheid wil ervaren, dan kan het fijn zijn om met je handen voor je in een soort foetushouding te worden vastgebonden. Als je juist meer openheid wil voelen, dan kan bijvoorbeeld een houding met je handen achter je fijn zijn.”

In trance met tantra: 'Je wordt er allebei een betere bedpartner van'Lees ook

Geen leren riemen

Shibari is niet zoals de bondage uit 50 Shades of Grey. Daarbij gaat het meer om wat er gebeurt als iemand eenmaal is vastgebonden, zoals sex. Er komen bij shibari geen kettingen of leren riemen aan te pas, maar alleen touwen. Het draait ook meer om de ervaring van het vastbinden zelf, en om het gevoel van vastgeknoopt zijn.

Van oorsprong is shibari een kunstvorm, en de knopen en touwen op het lijf van mijn vriendin zien er prachtig uit. Er lopen touwen boven en onder haar borsten, en terwijl ze zit op een matras worden haar armen – zoals besproken – op haar rug gebonden. Ondertussen hou heb ik een hand op haar been zodat ze kan voelen dat ik dichtbij ben.

Aanwezig zijn

Dat is vooral mijn rol, aanwezig zijn. Het vastknopen moet ik overlaten aan iemand die weet wat ze doet. Er is ook ruimte voor aanraking: soms een geruststellende knuffel op een moment dat het emotioneel is, soms een sensuele streling. Er liggen ook wat speeltjes, zoals wat pauwenveren en een soort wieltje met scherpe tandjes. De zwepen laat ik even voor wat ze zijn.

Terwijl ik me buig over de speeltjes, vraagt Michelle of mijn vriendin verder wil gaan en ook een of beide benen vastgebonden wil hebben. Alles gaat in overleg en alles voelt voor ons allebei heel veilig. En deze ervaring samen delen is heel bijzonder.

In slaap

De speeltjes doen niet veel, want mijn vriendin blijkt zo ontspannen te zijn door de hele ervaring, dat ze in een soort meditatieve slaap valt.  Ik leg de veren en het rare tandwieltje opzij en kijk naar hoe haar rechterbeen wordt ingepakt in een soort sexy borduurwerkje.

Michelle geniet er ook zichtbaar van, waardoor het niet klinisch en afstandelijk voelt. Het is een ervaring met zijn drieën. Op de juiste momenten is ze duidelijk en resoluut, en op de juiste momenten zacht en teder.

Losmaken is het toetje

Dat blijkt ook bij het voorzichtig losmaken van alle knopen. De manier waarop de touwen langs het lijf van mijn vriendin gaan is sensueel en spannend. De touwen, die speciaal hiervoor zijn gemaakt en ruw aanvoelen maar niet schuren, laten duidelijke, zichtbare sporen achter.

“Dat is wel een dingetje”, zegt Michelle met een lach, en ik moet haar gelijk geven dat de striemen er wel geil uitzien. Als mijn vriendin na de sessie in mijn armen hangt, komen er even geen woorden. Het voelt gewoon – no pun intended – heel verbonden.

Ceremonie is optioneel

We sluiten de sessie af met een soort korte ceremonie waarbij we alle drie delen hoe we het hebben ervaren. Ook bij het begin van de sessie was wat ruimte voor rituelen, zoals het bedenken van een intentie. Maar dat hoeft niet per se, zegt Michelle.

In de auto terug voel ik me heel gegrond en dankbaar. Alsof ik via de touwen ook een beetje meer aan mijn vriendin ben gebonden.

Redacteur Sjoerd ervaarde sexual healing: 'Met bebloede handen over haar lijf´Lees ook