Madelon van Rijn (43) is dierentolk, wat betekent dat ze voor haar beroep communiceert met – inderdaad – dieren. Klinkt zweverig, maar dat is het volgens haar totaal niet.
(Eind)redacteur Jorieke neemt de proef op de som en neemt haar kat Toby mee naar een reading.
Iedereen die mij ook maar een beetje kent, weet dat ik dol ben op katten. Vooral die van mezelf. Sinds december 2019 woont ragdoll Toby bij mij en mijn vriend en het voelt alsof het nooit anders is geweest. Eerst was hij wat schichtig, maar inmiddels wil hij met iedereen kroelen. Ook zit de kat graag bij me op de bank – kijken we samen Married at First Sight Australia, je kent het wel – en drinkt hij soms stiekem mijn thee of water op. Ach, je krijgt er zoveel voor terug.
Maar zoals veel kersverse ouders zullen beamen, weten we soms echt niet wat ons kind wil. Dan heeft hij geslapen, gespeeld, gegeten en aandacht gekregen en dan blijft hij nóg zeuren. Wat wil hij nou? Zou er iets aan de hand zijn? Ik besluit: het wordt tijd voor een dierenfluisteraar.
Evelyne doet met haar raskatten mee aan kattenshows: 'Ik ben allergisch'
Ik heb afgesproken met Madelon van Rijn, die zichzelf liever dierentolk noemt: “Anders klinkt het zo zweverig, ik fluister ze niet dingen in of zo.” Zij heeft een praktijk in Hendrik-Ido-Ambacht en via foto’s maakt ze contact met dieren. Madelon is door haar twee Roemeense straathonden het vak ingerold.
“Toen ze in Nederland kwamen, was mijn ene hond Pippi heel bang. De andere hond, Meneer Nielson, deed zich heel stoer voor maar was diep vanbinnen heel onzeker. Hij viel ook tegen iedereen uit. Ik wist echt niet wat ik met ze aan moest en belandde uiteindelijk bij cursussen dierencommunicatie. Op een telepathische manier kan ik contact met ze maken, waardoor wij nu meer rust in huis hebben én ik er mijn werk van heb kunnen maken.”
Madelon van Rijn:
“Sinds 2019 heb ik een bedrijf als dierentolk, maar eerst heb ik veel in mijn omgeving geoefend met dieren van anderen”, legt Madelon uit. Inmiddels heeft ze zelfs met vermissingszaken geholpen.
“Ik weet nog dat een kat twee à drie weken was vermist en mijn hulp werd ingeschakeld. Via een foto probeerde ik contact te maken met het dier. Ik hoor dan in mijn hoofd wat hij wil zeggen. Het is een soort energetisch contact. Ik voelde zijn ontzettende hongergevoel en communiceerde meerdere momenten achter elkaar met de kat. Zo liet hij me een schuur zien, maar wist ik niet waar die was. Daar zat hij waarschijnlijk opgesloten. Het klinkt vaag, maar ik probeer dan het universum om hulp te vragen bij het vinden van het dier.” Uiteindelijk is de kat gevonden, maar helaas net te laat.
‘Hoezo typisch kattenvrouwtje? Als nieuw hondenmens ben ik pas écht onaangepast'
Maar dan Toby. Die is godzijdank niet vermist, maar ik ben wel benieuwd wat hij te zeggen heeft. Via een foto van mijn kat zal Madelon een mini reading uitvoeren, zo legt ze uit. “Ik maak dan contact met het dier en stel verder geen vragen. Ik laat naar boven komen wat er naar boven mag komen. Ik doe de reading het liefst ’s ochtends vroeg, want dan ben ik op mijn scherpst. Het enige wat ik wil weten is hoe hij heet, wat zijn geslacht is en hoe oud hij is. Ik wil een duidelijke foto van hem ontvangen, dus niet eentje waar je zelf opstaat.” Nou goed, gaan we regelen.
Via de Facebook Chat stuur ik Madelon een foto van mijn kat in een doos. Niet omdat ik hem geen mooie mand gun, maar omdat dat zijn favoriete plek in huis is. De dierentolk zegt dat Toby geen “uitgesproken energie” is. “Hij is een beetje neutraal. Het voelt alsof Toby moeilijk te doorgronden is. Wat wel vrijwel onmiddellijk naar boven komt, is verdriet.” Is er onlangs verdriet geweest voor Toby of in je familie? Verlies?” Ehm, niet dat ik weet. Ik vertel Madelon dat ik niet herken wat ze vertelt, waarna ze verder gaat met de informatie die de kat haar doorgeeft.
De foto van Toby die ik stuur:
Waarom krijgen katten vaak 's avonds de kolder in de kop?
“Klopt het dat Toby’s leven zich meer binnen dan buiten afspeelt? Hij laat mij beelden zien van hoe hij languit in een vensterbank ligt en naar buiten kijkt.” Ja, dat klopt, maar ik blijf sceptisch. Veel katten liggen graag in de vensterbank. Daarnaast vraagt Madelon of ik bezig ben met het adopteren van een nieuwe kat. Ook dat herken ik niet. “Of zou het kunnen dat hij zelf een nieuwe huisgenoot wil? Het woord ‘kitten’ kwam naar voren tijdens de reading.” Ik vind het lastig. Mijn kat heeft nooit met soortgenoten gewoond en ziet ze ook nooit, dus het lijkt me sterk dat hij naar een kitten verlangt.
Volgens de dierentolk is er tot slot iemand in ons huishouden die te veel hooi op z’n vork neemt. Dat kan over mij en mijn vriend gaan, maar ook over Toby, zo legt ze uit. “Een dier kan ook veel verantwoordelijkheden op zich nemen of op een andere manier zichzelf voorbij lopen.” Ik draai me tijdens ons gesprek om naar de bank, waarop Toby al uren in dezelfde onflatteuze houding ligt te slapen. Ik zet er mijn vraagtekens bij.
Ik leg Madelon uit dat ik de informatie super interessant vind – en de mini reading best een beetje spannend – maar er niet zoveel mee kan. De informatie is me nog te breed, maar dat kan wellicht komen door Toby’s ‘neutrale’ energie. “Laat het lekker bezinken”, besluit Madelon. “Maar negeer alsjeblieft het verdriet niet.” Dat beloof ik.
Dit artikel werd voor het eerst gepubliceerd op 23 oktober 2020.
Moniques hond at de cavia van haar mans ex op: 'Zij weet van niets'
