Van kinderen die naakt bij een zoom-vergadering in beeld wandelen tot de klaagzang over je baas naar, jawel, je baas sturen. Gênant, maar overkomelijk.
In de rubriek ‘Lekker Gênant’ delen onze lezers hun meest ongemakkelijke momenten. Want hoe naar die momenten ook zijn, ze zorgen wél voor goede verhalen.
Deze week doet Pia* (55) haar verhaal.
Waar: In de auto
Wanneer: Tijdens een ‘achtervolging’
Getuige(s): ‘De achtervolgers’
Situatie: Pia denkt gevolgd te worden door een auto. Om die af te schudden, trapt ze haar gaspedaal flink in. Maar de bestuurder blijkt een agent in burger te zijn, die ze van schrik nog aanrijdt ook wanneer ze staande wordt gehouden.
“Misschien had ik iets te veel misdaadseries gekeken, maar die middag bekroop me het vreemde gevoel dat ik gevolgd werd. De blauwe Peugeot reed al achter me vanaf het moment dat ik de parkeerplaats bij de buurtsuper afreed, al zeker tien minuten daarvoor. Sloeg ik linksaf, volgde hij. Rechts, idem. In mijn achteruitkijkspiegel zag ik de bestuurder: een nors kijkende man en daarnaast een zeker zo chagrijnig kijkende kerel in de bijrijdersstoel.”
“Ik besloot dat ik ze moest afschudden en trapte mijn gaspedaal flink in. Maar bij het verkeerslicht stonden ze nog steeds achter me. Gaf ik gas, deed mijn ‘achtervolger’ hetzelfde. Wat moesten deze mannen van me? Ik vond het heel vervelend. Om zo snel mogelijk thuis te zijn, trapte ik ‘m flink op z’n staart. Ik schoot met 70 kilometer over de weg waar je eigenlijk maar 50 mocht. En de auto achter me? Deed precies hetzelfde!”
“Ik was bijna thuis toen ik door ze werd ingehaald. Ik voelde de opluchting: was ik dan eindelijk van ze af? Nou, nee! Ze hielden me staande. De chagrijnige kerels bleken agenten in burger te zijn. Ik schrok zo dat ik mijn voet van de koppeling liet schieten, waardoor mijn auto nog wat naar voren schoot. Zo tegen de bestuurder aan, wiens gezicht al op onweer stond voordat ik ‘m – weliswaar zachtjes – aanreed. Die boete zou vast flink oplopen.”
“Ik draaide mijn raampje open om mijn excuses aan te bieden, maar de heren kwamen al snel ter zake. Waarom ik in godsnaam zó hard reed binnen de bebouwde kom? Ik stamelde iets over het onveilig en opgejaagde gevoel dat ze me hadden gegeven en dat ik zo wilde afschudden.”
“De mondhoeken van de twee chagrijnen – zelfs degene die ik net bijna op de motorkap had – krulden, voordat ze in lachen uitbarstten. Ze reden toevallig dezelfde route en besloten me pas te achtervolgen vanaf het moment dat ík zo bizar hard ging rijden. Vraag me niet hoe het kan, maar ik kwam er die middag met een waarschuwing en een ‘mevrouwtje, niet nog eens zo hard rijden’ vanaf. Voortaan toch maar iets minder spannende series kijken.”
De naam Pia is gefingeerd, haar echte naam is bij de redactie bekend.
Kirsten (29) wurmde zich in een kimono voor een tweejarige: 'Dacht dat het een cadeautje voor mij was'
