Trouwdatum
8 september 2017

Portie pech

“Ik werk bij een grote trouwwebshop en had mijn dag dus tot in de puntjes geregeld. Alles was uitgedacht, tot aan het type acrylnagels aan toe. Een ding zat alleen tegen: het weer. Een paar dagen van tevoren moesten we alles omgooien en grote tenten tevoorschijn toveren, om alles door te kunnen laten gaan. Het was veel schakelen en veel stress, maar we speelden het voor elkaar.

Tijdens het klaarzetten van de laatste dingen braken helaas al twee van mijn nagels af. Op de ochtend van onze trouwdag ging er nog een derde aan. Ik liet de nagelstyliste langskomen voor een snelle reparatie en ging vervolgens in de make-up. Ook dat ging niet van een leien dakje: ze maakte me, tegen onze afspraak in, veel te naturel op, terwijl ik er juist van houd om dingen mooi aan te zetten. Terwijl het buiten al goot van de regen, ben ik zelf nog met oogschaduw en eyeliner in de weer gegaan. Irritant, maar kan gebeuren. Op naar de ceremonie.”

De jurk

“Mijn vader kwam mij ophalen met de bruidsauto, een Porsche. Mooi, maar wel een laag modelletje. Omdat het zo hard regende rende ik snel van de voordeur naar de auto, om zoveel mogelijk van mijn jurk en haar droog te houden. Je raadt het al: ik rende naar de auto en liet mezelf op de stoel zakken. Het ging iets minder elegant dan ik in gedachten had, want ik plofte neer en scheurde zo uit mijn jurk. Onder mijn oksel klapte een stuk van de naad uit elkaar en dat was niet een-twee-drie te verbergen. Het was best een dure jurk en ik had hem ook nog voor een pittig prijsje laten vermaken, dus ik baalde ontzettend. Op de locatie stond mijn schoonzus klaar met naald en draad voor een spoedreparatie. Terwijl zij de boel weer dichtnaaide, stond Niels boven op me te wachten. De stakker had geen idee waarom het allemaal zo lang duurde.

Ook qua fotografie verliep de dag niet helemaal zoals gepland: het duurde een tijdje voor we een goede binnenlocatie vonden waar we de shoot konden doen. Het was koud, er lagen overal plassen op de vloer en eigenlijk was alles gewoon een grote baggerbende. Toen we achteraf de foto’s te zien kregen, waren ze ook nog eens korrelig en onscherp. De fotografe zei dat het aan het ‘licht van de dag’ lag, maar met een paar instellingen had ze daar prima op kunnen inspelen. Daarnaast had ze een aantal belangrijke momenten gemist, en stonden bepaalde familieleden er vaker op dan wij zelf. Zonde, wel.”

Tot de dood ons scheidt?

“Gelukkig waren de momenten waar het echt om draait heel mooi. De ceremonie was mooi, de geloften ook. Het feest was extra knus, omdat het hele gezelschap onder het tentdoek moest staan. Dat maakte het wel een goed, gezellig feestje. Het had zo zijn charme.

Mijn baan in de trouwbranche is misschien wel nadelig geweest, qua verwachtingsmanagement. Misschien doen we de fotoshoot ooit nog wel over, bij een volgend jubileum. Gelukkig weet ik honderd procent zeker dat ik wél de juiste man heb gekozen.”

Oproep

Heb jij ook nog een goed verhaal liggen over een beroerd verlopen bruiloft? Deel het op LINDA.nl. Mail in het kort jouw verhaal samen met je naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s naar ellen.hensbergen@linda.nl.

Lees ook
‘Bridezilla’ Carmen trouwde met gebroken voet: ‘Ik gaf de hele avond over van de pijn’