Ieder jaar krijgen zo’n 15 duizend Nederlandse vrouwen borstkanker, tegenover honderddertig mannen. Fred van der Kade (68) is een van hen.
Fred kreeg zijn diagnose eind augustus en zit nu middenin zijn behandeltraject.
Ieder jaar krijgen zo’n 15 duizend Nederlandse vrouwen borstkanker, tegenover honderddertig mannen. Fred van der Kade (68) is een van hen.
Fred kreeg zijn diagnose eind augustus en zit nu middenin zijn behandeltraject.
Fred is al meer dan veertig jaar getrouwd met Marja en geniet momenteel van zijn pensioen. Ze hebben samen twee kinderen en drie kleinkinderen. Eind augustus voelt hij een bobbeltje, na een jeukerig gevoel op zijn borstkas. Zijn vrouw voelt het een dag later nog steeds bij hem, dus belt hij de huisarts.
Die controleert het bobbeltje en denkt in eerste instantie aan een cyste. Hij vraagt Fred twee weken later terug te komen. “Ik vond het prima, zo konden we eerst op vakantie,” vertelt Fred. “Ik dacht ook aan een cyste en zag borstkanker helemaal niet als serieuze optie.”
Bij zijn tweede bezoek wordt Fred doorgestuurd naar het ziekenhuis om foto’s te maken bij de radioloog. “Dat gebeurde gewoon met een mammografie. Je kunt je voorstellen dat dit bij een man wat lastig gaat, je kunt niet zoveel tussen die twee platen stoppen,” grinnikt hij.
“Het was niet heel aangenaam, maar vooruit. De radioloog dacht ook aan een cyste, maar één klein kenmerk van het bobbeltje week daarin af. Er werd een biopt afgenomen en een dag later werd ik gebeld: borstkanker.”
Fred krijgt te horen dat hij een eiwit- en hormoongevoelige variant van borstkanker heeft. Zijn borst moet verwijderd worden en hij krijgt een nabehandelingstraject met chemotherapie, immunotherapie en hormoontherapie. De operatie vindt eind oktober plaats en na een herstelperiode is Fred begonnen aan zijn chemotherapie.
“Ik krijg twaalf wekelijkse chemo’s en daarna dertien keer immunotherapie, eens in de drie weken. Ik ben nog wel een jaartje bezig, dus. Dit traject is niet verplicht, maar ik wil er alles aan doen om te zorgen dat het weg blijft. Als ik bij voorbaat al nee zeg, sla ik later mezelf voor mijn hoofd.”
“Na de eerste chemo was ik wel even moe, maar verder verloopt alles nog wonderbaarlijk goed. Het is wel apart dat je de behandeling door de coronamaatregelen alleen moet ondergaan. Daarnaast weet ik niet hoe het over een paar weken zal zijn, of ik dan ook zwaardere klachten ga krijgen. Die spanning hangt in mijn achterhoofd, maar voor nu is het goed vol te houden.”
Bekijk ook
Linda Hakeboom bereidt zich voor op haar eerste chemo: ‘Het is gewoon eng’
Als borstkanker bij een man wordt vastgesteld, wordt er altijd een erfelijkheidsonderzoek gedaan. Ook Freds borstkanker wordt mogelijk veroorzaakt door een erfelijke genmutatie. In zijn geval gaat het om een mutatie in het CHEK2-gen, waarbij een kans van vijftig procent bestaat dat zijn kinderen deze mutatie ook hebben.
Fred: “Het is gelukkig niet het meest agressieve borstkankergen dat er is. Het staat niet vast dat mijn borstkanker hierdoor is ontstaan, maar ik kan het gen dus wél hebben doorgegeven aan mijn kinderen. Mijn dochter laat zich nu extra onderzoeken om te kijken of ze de mutatie, en daarmee een verhoogd risico op borstkanker, ook heeft. Mijn zoon loopt, met of zonder genmutatie, niet meer risico op borstkanker dan iedere andere man.”
Tijdens zijn traject krijgt Fred meerdere keren folders vol informatie over borstkanker aangeboden. Informatie die voornamelijk gericht is op vrouwen. “De mammacareverpleegkundige gaf me een dikke map mee naar huis. Ik bladerde ‘m door en het ging allemaal over vrouwen. Dingen als borstprotheses, pruiken en waar je allemaal op moet letten als je een nieuwe beha aanschaft.”
Raar of vervelend vond Fred het niet. “Ik weet ook wel dat vrouwen dit gewoon veel vaker hebben. De verpleegkundige die mij begeleidt heeft twintig jaar ervaring, maar bij haar zijn mannen met borstkanker op een hand te tellen. Het komt gewoon zó weinig voor.”
Moeite met zijn litteken heeft Fred absoluut niet. De boel is nog aan het genezen en dus vrij zichtbaar, maar da’s geen enkel probleem. “Je zal het altijd blijven zien, maar ik ga straks op het strand niet met een shirt lopen hoor. Zo’n tepeltattoo voor de symmetrie is ook niets voor mij. Ik ben geen adonis waar iedereen aandachtig naar kijkt. Je moet van een afstandje al drie keer goed kijken voor je echt iets ziet. Het is prima zo.”
Fred voor en na zijn operatie:
“Ik schaam me nergens voor. Waarom zou ik? Ik heb gewoon borstkanker. Het klinkt raar, maar misschien kan ik bijna trots zijn dat ik een van die honderddertig mannen ben. Ik ben redelijk uniek,” grinnikt hij. “Ik zit wel bij het clubje aan de verkeerde kant van de streep, maar ach.”
Als je als man borstkanker hebt, moet je je niet schamen, vindt Fred. “Vertel er juist over, laat anderen weten dat dit mogelijk is. En tegen mannen zonder borstkanker zeg ik graag dat ze zichzelf moeten controleren. Borstkanker kan iedereen overkomen.”
Meer informatie over borstkanker bij mannen vind je bij Borstkankervereniging Nederland.
Documentairemaker en presentatrice Linda Hakeboom is ook gediagnosticeerd met borstkanker. Voor LINDA.nl maakt ze een achtdelige vlogserie over het leven ná de diagnose. Op LINDA.nl/kankerverhaal bekijk je al haar videos, hieronder vind je de eerste.
Lees ook
Plat versus pront: twee vrouwen delen ervaringen met borstreconstructie na kanker