Eén kerstdiner kan Ciska (61) zich nog heel goed voor de geest halen. Een chic Diner Dansant, acht gangen, met veel te veel bestek. Samen met haar welgestelde (ex)schoonfamilie, waar ze zich nooit helemaal heeft thuis gevoeld.
Ciska deelt haar verhaal met LINDA.: “Alsof je bij koningin Beatrix op visite kwam.”
Ciska’s vader was een gastarbeider uit Italië. Met kerst kookte hij Italiaans – verse macaroni – en werd er een grote plank op tafel gelegd om het deeg op te rollen. De dag erna was er een simpele rollade. “Oer-Hollands, wat de meeste mensen deden.”
Maar wanneer Ciska 26 jaar is, ontmoet ze haar inmiddels ex-man. Iemand uit een welgestelde familie. “Het was bij hem thuis heel chic, alsof je bij koningin Beatrix op visite kwam. Zelf was hij niet zo, maar hij kwam wel uit zo’n familie.”
Bij haar toenmalige schoonfamilie was alles dan ook altijd piekfijn in orde. “Hoogpolig tapijt, fluweelachtig. Een zware messing salontafel met een blad van kristalglas. Een bank à la Laura Ashley. En koffie kreeg je niet uit een beker, maar uit een kopje op een porseleinen schoteltje met bloemetjes.”
Waar ze bijna niet van durfde te drinken. “Ik was zo bang dat ik zou knoeien. Een beetje als de buurvrouw die bij Hyacinth Bucket (Schone Schijn, red.) op bezoek komt. Ik moest ook altijd op mijn woorden letten. Zo verwees ik een keer naar zijn vader met ‘hij’ en werd ik direct op de vingers getikt. ‘Het is meneer voor jou.’ Oei.”
De eerste keer dat Ciska kerst viert met de familie van haar (ex)man, staat nog helder op haar netvlies. “Gingen wij thuis uiteten, dan was dat een uitzondering. Naar de Chinees of Van der Valk, maar dat gebeurde echt niet vaak. Maar met deze familie ging ik naar een chic restaurant, voor een Diner Dansant. Acht gangen, met een live bandje. Om tussendoor te dansen.”
“Ik weet nog heel goed wat voor kleding ik die avond droeg. Een rode satijnen blouse en een zwarte kokerrok. Geplooid. Met daaronder hoge naaldhakken. Diner Dansant, daar had ik nog nooit van gehoord. Het restaurant was heel mooi ingericht, versierd. Net als de tafel, die vol lag met bestek en allemaal verschillende glazen. Acht messen, acht vorken en allemaal lepels. Ik dacht: wat doe ik hier?”
Bij het zien van de vele opties wordt Ciska dan ook nerveus. “Ik snapte niet waar ik mee moest beginnen. Ik was gewend dat je een bord met eten krijgt voorgeschoteld, aanvalt, en klaar. Maar als je al dat gekke bestek ziet – ik had nog nooit van een vismes gehoord – dan ben je alleen nog maar bang om het verkeerde te doen. Ik voelde me ook, ja, beschaamd. Onzeker, alsof je er niet bij hoort.”
“Stamelend heb ik gevraagd hoe ik het aan moest pakken. Van buitenaf beginnen was hun antwoord, maar wat bedoelden ze? Die avond voelde alles voor mij zo stijf aan. Het is jaren geleden, maar ik heb één ding geleerd: dit past niet bij mij. Een heel andere mentaliteit, waar ik nooit aan heb kunnen wennen. Hoe ik kerst nu vier, met mijn familie? Gewoon, lekker gourmetten. En dan tweede kerstdag afhaalchinees, of een rollade. Heerlijk.”
Dit artikel verscheen eerder bij LINDA. op 24 december 2021.
Sylvia ging op kerstavond los met de schaar: 'Hij kwam met niks, dus hij vertrok met niks'
