Voor veel mensen is hun huisdier niet gewoon een dier, maar ook echt een familielid. Een maatje. Dat predikaat geldt ook zeker voor de bijzondere honden in de onderstaande drie verhalen.
Deze bijzondere honden steunen hun baasjes door dik en door dun, in goede en in slechte tijden.
“Waar Benzy altijd heel hyper en speels is, was Zino juist rustig en zorgzaam”, vertelt Simone over haar honden. “Hij voelde het nog eerder aan dan ik als er weer een pijnaanval kwam. Dan kwam hij heel dicht tegen me aanliggen en wilde me al troosten voordat er iets was gebeurd. Heel bijzonder. De honden gaven me weer een reden om mijn bed uit te komen en naar buiten te gaan. Ze lieten me lachen door hun gekke puppystreken en gaven mij mijn vechtlust weer terug.”
En dan gaat het mis. “Ik was al een paar dagen ziek, maar dacht een dikke griep te pakken te hebben”, vertelt Simone. “Ik zal niet in detail treden, maar alles kwam eruit en na een tijdje alleen nog maar bloed. Op een gegeven moment voelde ik me zo slecht dat ik van de wc afkwam, over de grond kroop en ineens diep wegviel. Ik werd pas weer wakker toen ik voelde dat Benzy mijn gezicht aflikte en tegen me aanduwde. Ik was verbaasd: ze was nooit zo zorgzaam. Ik heb toen gauw de huisarts kunnen bellen, die me met spoed naar het ziekenhuis bracht.”
Simone dankt haar leven aan haar hond: 'Zonder haar alertheid zou ik nu dood zijn geweest'
Amanda kreeg haar Franse bulldog cadeau van vrienden, nog voor haar huwelijk. “Niet per se iets wat je iemand zomaar cadeau geeft, maar volgens mijn man had ik dit echt nodig. En dat klopt wel. Ik weet nog dat we ‘m hadden opgehaald en ik de hond in de auto aankeek. Toen wist ik: dit is echt mijn vriendje. Het was liefde op het eerste gezicht.”
“Ollie – zo hebben we de hond genoemd – zorgt ervoor dat ik mijn bed uit moet en laat me lachen als hij weer klungelig is. Ik ben vaak ’s ochtends verdrietig om de dood van mijn vader. Dan kan Ollie me aankijken van: het komt wel goed. Het klinkt stom, maar ik voel dat er een stukje van mijn vader in Ollie zit. Die hond is mijn lifeline met hem. Onze band is heel intens.”
Amanda vond steun bij haar Franse bulldog na overlijden vader: 'Een lichtpuntje'
“Zeker in het begin had ik last van donkere gedachten”, vertelt Rachel over haar depressie. “Dat ik dacht: als ik nu niet meer wakker word, is het oké. Zonder Kiba hadden die gedachten misschien de overhand genomen en was ik er nu niet meer geweest. Door mijn hond moest ik eruit, dingen beleven, alles samen ontdekken. Kiba heeft zeker een bijdrage geleverd aan mijn herstel en daar ben ik heel dankbaar voor.”
Rachels hond hielp haar bij depressie: 'Anders was ik er niet meer geweest'
