Het is voor veel transgenders iets om naar uit te kijken: de geslachtsverandering. Patrick de Veen onderging tien jaar geleden zo’n operatie, maar kreeg na een paar maanden al spijt.
En volgens psychiater Joost à Campo is hij lang niet de enige.
Patrick werd geboren als jongen en ontwikkelde op latere leeftijd de wens om vrouw te worden. Waarom hij dat destijds zo graag wilde, weet hij zelf ook niet meer. “Ik had toen een identiteitscrisis en kwam op een forum terecht. Daar las ik alleen maar jubelverhalen over hoe mooi zo’n wereld is als transgender.” Vanaf toen dacht hij: misschien geldt dit ook voor mij. Patrick gaat de medische molen in en krijgt na drie gesprekken met de psychiater groen licht voor het nemen van vrouwelijke hormonen.
‘Een ramp’
Ook moet hij zich dan als vrouw gaan presenteren naar de buitenwereld. Iets wat hem al meteen niet bevalt: “Ik voelde me er niet happy bij.” Dat ongelukkige gevoel bespreekt hij met de psychiater, die daarop zegt dat dat geen reden moet zijn om niet te kiezen voor een geslachtsoperatie. En dus ondergaat Patrick de geslachtsverandering, waarna hij vrijwel direct in een diepe put terechtkomt. “Ik weet gewoon duizend procent zeker: ik ben een homoseksuele man. Het is een ramp wat er met mij is gebeurd. Ik heb spijt. Elke dag denk ik: het hoort niet bij mij, haal het weg.”
Zijn behandelaar begrijpt Patricks verdriet. Hij laat weten: “Er is toen onvoldoende duidelijk geworden dat het een fantasie was van hem om vrouw te willen zijn, maar dat er geen sprake is van genderdysforie.” Ook in de papieren, die Patrick pas later te zien krijgt, staat dat er geen sprake is van transseksualiteit. Iets wat hij zijn behandelaren van destijds nog altijd kwalijk neemt. Uiteindelijk wordt bij hem ondraaglijk lijden vastgesteld, waardoor hij nu toestemming heeft gekregen voor euthanasie. “Ik kan nooit meer mezelf zijn.”
De hele aflevering Transgender met spijt van Zembla bekijk je hier terug.