Renée: ‘Ik kom soms niet eens aan de duizend’
“Een fitbit heb ik niet, maar wél de gezondheidsapp op mijn iPhone. In de zomer was ik fanatiek en moest ik die tienduizend stappen halen. Maar nu het minder lekker weer wordt, worden mijn stappen ook minder. Het wordt pas licht als ik ga werken en als ik klaar ben, is het hartstikke donker. Sommige dagen kom ik niet eens aan de duizend stappen en ik weet niet hoe ik me daarover voel. In ieder geval is die gezondheidsapp rete-confronterend.”

Belinda: ‘Op een slechte dag loop ik negen kilometer’
“Ik heb geen stappenteller, maar mijn hond wél. Met een Tractive gps-systeem ga je met een béétje krachtpatser op vier poten gegarandeerd kilometervreten, want het meet precies hoeveel je hebt gelopen. Eens per week krijg je een appje, waarin je ziet hoe je hond (en jij dus ook) het doet in het wereldwijde klassement. Op een ‘slechte’ dag zitten we op zo’n negen kilometer, op goede dagen vijftien à twintig kilometer. Tienduizend stappen staat gelijk aan zeven kilometer, dus wij zitten goed. Verder ben ik overigens nul sportief. Nadeel: je moet er óók uit als het regent.”

Madelijne: ‘Ik marcheer dwars door het huis’
“Ik heb sinds (heel) kort een tracker die m’n stappen bijhoudt. Mijn doel is negenduizend stappen per dag. Ik dacht: eitje. Ik heb dat twee keer gehaald – door dwars door het huis te marcheren tijdens het tandenpoetsen, jumping jacks te doen en met de hond te rennen. Mijn dieptepunt bereikte ik met drieduizend stappen op de dag dat mijn hond er niet was. Maar ik hou vol, want ik verander de laatste maanden langzaam in een aardappelvrouwtje.”

Carlijn: ‘Ben er niet zo mee bezig’
“Ik had ook zo’n horloge, maar draag het nooit meer sinds ik thuiswerk. Die tienduizend stappen boeien me niet zoveel. Ik fiets wat vaker en sport drie keer per week in de sportschool. Dat vind ik eigenlijk wel goed genoeg.”

Ellen: ‘Ik wiebel tot het balkje groen is’
“Ik houd de boel gewoon bij via een stappenteller op mijn smartphone. De meeste dagen zit ik zo rond de zes- tot zevenduizend stappen, op de dagen dat ik hardloop rond de elfduizend. Niet genoeg, maar soit. Je doet wat je kunt (en waar je zin in hebt met dit grauwe weer). Als ik ’s avonds in bed lig en ik zie dat ik 9912 stappen heb gezet, ben ik te lui om die extra honderd stappen nog te maken. Ik wiebel dan, liggend, net zo lang met mijn telefoon tot het balkje groen is. Echt verschrikkelijk.”

Marina: ‘Ik kom niet buiten’
“Kijk, er is een reden dat dieren een winterslaap houden of naar de zon vliegen. Zelf beweeg ik me nu tussen bed, bank en bureau. In de lente steek ik m’n kop wel weer eens buiten de deur.”

Charlotte: ‘Het is ingekakt’
“Aan het begin van de eerste lockdown wandelde ik elke dag door de stad om boven de tienduizend stappen uit te komen. Da’s nu ingekakt: na een werkdag wandel ik wel wat, maar niet veel. Ik schommel elke dag rond de vijfduizend, heel triest. Zeker als je weet dat mijn fitbit ook denkt dat ik aan het joggen ben als ik mijn tanden poets.”

Lees ook
Waarom wandelen niet beter is dan intensief sporten: ‘Dit vereist een nuance’