Opeens duiken ze overal op: leuke vrijgezelle mannen. Waar ik vorig jaar nog klaagde dat dit volk compleet uitverkocht was, lijkt de voorraad nu plotseling weer aangevuld.
En ik vraag me steeds af: ligt dat aan hen of aan mij?
‘Misschien ruiken mannen dat ik nu pas echt beschikbaar ben, tijd om er vol voor te gaan’
Ik kom ze tegen op straat, waar een vriendelijk knikje plotseling voelt als een flirt. Bij de koffieautomaat op mijn werk blijkt die leuke freelancer nèt gescheiden. Op verjaardagen van vrienden lopen er ineens verrassend interessante singles rond. Flings uit het verleden melden zich weer uit het niets…
Zijn ze zomaar vanonder een steen gekropen? Of zie ik ze nu pas, omdat ik er zelf voor opensta? Is dit misschien mijn eigen, ietwat verlate, wedergeboorte als vrouw in de datingwereld?
Misschien is het wel een laatste stuiptrekking. Zo’n verdwaalde overijverige eicel die nog even wil flirten en scoren voordat het definitief schluss is. Ik hoor vriendinnen klagen over moodswings, droge ongemakken en nachtelijke zweetaanvallen. Dat staat mij ook te wachten. Maar wil ik dat een man aandoen? Een relatie beginnen met een vrouw die zwaar in de overgang zit? Is dat waarom ik nu de neiging voel om nog snel wat liefde binnen te harken?
Of heb ik in mijn laatste jaar als veertiger een of andere bipolaire stoornis ontwikkeld, waardoor ik wat ik jarenlang beschouwde als ‘vervelend mannenvolk’ nu zie als potentiële prinsen op witte paarden?
Tatum Dagelet: 'Die kalkoennek van mij zou ik best wat strakker willen laten trekken. Maar moet ik het stiekem doen?'
Ik snap er niks van. Zit ik precies in die leeftijdsgroep waarin mannen weer op de markt komen, de scheidingspiek? Dat moment waarop ze, na jaren vastgeroest zitten in een huwelijk, weer vrij rondlopen – een tikje gehavend, dat wel – en met de feestdagen in zicht toch liever niet alleen onder de kerstboom willen zitten?
Het lijkt wel uitverkoop joh: een clearance sale van charmante, doorleefde mannen. Je weet wel, ergens in een hoekje van de winkel staat een rek met afgeprijsde spullen. Niet gloednieuw, maar nog steeds aantrekkelijk genoeg. Natuurlijk zitten er ook exemplaren tussen waarbij je even een wenkbrauw optrekt – de ‘50 procent korting vanwege licht emotionele gebruikssporen’-types, bijvoorbeeld. Maar ach, ik doe niet meer zo moeilijk.
Is dat het geheim? Dat ik niet meer zoek naar perfectie, maar ook de charme zie van een paar lichte gebruikssporen? Of komt het gewoon doordat ik eindelijk weer eens tussen die rekken ben gaan snuffelen? Waren die leuke mannen er altijd al en keek ik er simpelweg niet naar?
Misschien snap ik het ook wel.
De afgelopen jaren stonden in het teken van anderen. Eerst de opvoeding van mijn dochter, toen de zorg voor mijn zieke moeder, en daarna de rouw om haar verlies.
Maar nu… lijk ik weer wakker. Mijn ogen zijn open en ik zit lekker in mijn vel. Letterlijk zelfs, want dankzij een lifehack-methode zit ik op mijn oude, ideale gewicht en voel ik me weer thuis in mijn lijf. En doordat ik ouder ben geworden, kan ik me om bepaalde dingen helemaal niet meer druk maken. Een date die niet terugbelt? Prima. Ik ben al zo vaak op mijn bek gegaan, als dat nog eens gebeurt, overleef ik het ook wel weer.
Ik ben nu eigenlijk pas beschikbaar. Misschien ruiken die mannen dat.
Tijd om er vol voor te gaan. Zo zie je maar wat je tegenkomt, als je eindelijk écht kijkt.
'Ik vergat terug te keren naar mijn blind date, daarmee verdien ik ongetwijfeld de titel 'Kutwijf van 2024''
Tatum Dagelet
Tatum Dagelet is 48 jaar en geboren in Amsterdam. Ze is de dochter van acteur Hans Dagelet en Dokus Dagelet is haar zus. Monk, Mingus en Charlie Chan Dagelet zijn haar halfbroers en halfzus. Tatum is actrice, presentatrice, regisseur en schrijfster. Ze heeft een dochter met deejay Ruud de Wild, Toy Travis.
