Het begon met een oude vlam die zich opeens weer meldde. Net als George Clooney leek hij alleen maar knapper te zijn geworden met de jaren. We hadden een paar gezellige dates en ik begon al visioenen te krijgen van die stranddag. Totdat werk me weer volledig opslokte. En ja, uit het oog, uit het hart – zo gaat dat blijkbaar. Van die hete stranddag kwam niets terecht.

'B&B Vol Liefde is niet alleen vermakelijk, maar ook herkenbaar en stiekem best leerzaam voor mijn dateleven'Lees ook

Daarna liep ik een knappe man met een schattige hond tegen het lijf in het park. Voor mij de ultieme jackpot, want de hond vind ik minstens zo belangrijk als de man. We raakten aan de praat, wisselden nummers uit en de volgende dag stuurde hij al een berichtje of ik mee wilde wandelen. Maar ik durfde niet. Het voelde too good to be true: een leuke man én een leuke hond. Bovendien leken ze qua uiterlijk allebei iets te veel op mijn gokverslaafde ex.

Tussendoor kwam een vriendin met het briljante, maar ook enigszins beangstigende idee van een blind date: een vriend van haar wilde me dolgraag ontmoeten. Al snel bleek het op de app een complete mismatch, alsof we totaal een andere taal spraken. Een echte date sloeg ik dus af, maar uit beleefdheid stelde ik voor dat hij kon aansluiten bij een event waar ik met vrienden naartoe ging.

De ‘live’ ontmoeting was net zo ongemakkelijk als onze chats. Na een paar drankjes moest ik naar het toilet, en toen ik onderweg bekenden tegenkwam, tja… vergat ik gewoon terug te keren. Niet mijn meest charmante actie en daarmee verdiende ik ongetwijfeld de titel ‘Kutwijf van 2024’. Karma sloeg de dag erna meteen toe: op een feestje danste ik naast een boom van een vent op wie ik halsoverkop verliefd werd (of dacht ik, na een paar drankjes). Hij beloofde me te bellen. Hij belde nooit.

En dan was er nog de lunch met een vroegere collega. Terwijl we onze broodjes aten, vroeg ik me af of dit stiekem een date was, dus ik vroeg het hem maar gewoon. Hij aarzelde even en verklaarde toen dat dit meer een ‘we kijken of we elkaar leuk vinden’- ontmoeting was, een soort voorproefje van een date. Want volgens hem heet het pas daten als je denkt dat het iets kan worden. Aan het einde van de lunch vroeg hij: “Wanneer gaan we op een échte date?”

Wat heb ik toch? Ik ben net een stuiterbal, die alle kanten opschiet. Het is alsof ik iets moet inhalen. En ook voor mij voelt het meer als snuffelen dan echt daten. Ik ben aan het onderzoeken wie of wat bij me past en wat ik eigenlijk wil.

En die sexy stranddag? Ik heb al mijn hoop gevestigd op een Indian summer…

Tatum Dagelet: 'Die kalkoennek van mij zou ik best wat strakker willen laten trekken. Maar moet ik het stiekem doen?'Lees ook