Frankrijk heeft grote problemen, er is al jaren onvrede onder de bevolking die regelmatig tot uitbarsting komt, een oorlog op het continent, klimaatopwarming vraagt aandacht, maar waar heeft de regering van Macron zich voor ingezet? Een verbod op de abaya op scholen.
De abaya is niet veel meer dan een traditionele lange jurk die in allerlei stijlen en ontwerpen voorkomt.
Een Marokkaanse abaya verschilt van een Koeweitse, bijvoorbeeld. Maar het principe van zo’n jurk, is hetzelfde. De abaya is een culturele uiting. Menig couturier, Yves Saint Laurent, Christian Lacroix en Dior om er een paar te noemen, heeft zich erdoor laten inspireren of jurken ontworpen die niet zouden misstaan als abaya.
Het is een jurk met een tijdloze, grensoverschrijdende en universele aantrekkingskracht. Toch bestaat de Franse overheid het om de jurk te islamiseren door het een ‘religieus kledingstuk’ te noemen om het verbod erop op scholen te legitimeren. Volgens de Franse regering is de abaya een manier om je geloof opzichtig te etaleren.
Iran bemoeit zich met de kleding van vrouwen, omdat ze bang zijn voor hun invloed, voor een aantasting van de ‘goede zeden’. Frankrijk beteugelt vrouwen, omdat ze bang zijn voor hun invloed, voor een aantasting van de ‘seculiere waarden’.
Veel verschil is er niet. Het komt er gewoon weer op neer dat mannen zich het vrouwenlichaam toe-eigenen, politiseren en controleren.
Daarbij schermt Frankrijk tot kotsens toe met die hysterisch beleden laïcité, de scheiding tussen kerk en staat. Die diende er oorspronkelijk toe dat de overheid zich neutraal opstelde en zich niet met religieuze zaken bemoeide. De laatste jaren wordt die vooral gebruikt om moslims en biculturele Fransen te marginaliseren en buiten de maatschappij te plaatsen. Vooral vrouwen zijn de pineut.
Eerst mochten meisjes geen hoofddoek naar school, nu bemoeit de overheid zich met hun kledingkeuze. Je kunt er pretentieus een pijp over opsteken, je slok rode wijn interessant over je tong laten rollen, slap oreren over vrijheid, maar een regering die vrouwen voorschrijft wat ze mogen dragen, is achterlijk en onderdrukkend en heeft werkelijk niemand de les te lezen over democratische waarden.
De regel leidt bovendien tot willekeur en racisme, want wanneer is een lange jurk een probleem? Een Franse lerares zei dat het afhing van wie de jurk draagt.
Wat komt hierna? Een verbod op halal eten in supermarkten (dat is al eens geopperd door een Franse minister)? Maagdelijkheidstesten om te checken of meisjes seks hebben gehad voor het huwelijk?
In Frankrijk houden ze van grote woorden als ‘vrijheid, gelijkheid en broederschap’, maar die betekenen niets wanneer er zo’n groot onderscheid gemaakt wordt tussen burgers en mensen bijna ondergronds moeten vanwege hun geloof.
Vrijheid, gelijkheid en broederschap, de leus van de Franse Revolutie, toen de almachtige elite bloedig afgezet werd en het volk de macht greep. Vrijheid, gelijkheid en broederschap. Behalve als je een Franse moslim bent. Marie Antoinette is voor niks onthoofd.
'De zee heeft geen deurbeleid of kledingvoorschriften en is er voor iedereen'
Hassnae Bouazza (48) is journalist, schrijver, vertaler en programmamaker.
Ze werkt als freelancer voor televisieseries, schrijft voor NRC, schreef samen met sterrenchef Soenil Bahadoer het kookboek Spicy Chef en heeft haar eigen online glossy Aicha Qandisha. Voorjaar 2022 verscheen haar nieuwe boek Een Koffer vol Citroenen.
