‘Mis je de seks niet?’, vroeg een getrouwde vriendin onlangs toen ik voor de biljoenste keer moest uitleggen dat ik ’s avonds niet in mijn kussen lig te snikken omdat ik single ben. Ja, ik heb wel weer zin in de liefde, maar een relatie is voor mij niet de heilige graal.
‘Zijn nietsvermoedende ouders, die graag hun kopje koffie buiten dronken, kregen een adembenemend uitzicht op zijn kont’
“Nee, jij?”, had ik willen terugkaatsen. Als er namelijk één ding is wat me opvalt aan de talloze middelbare scheidingen waarover bij mij verslag wordt gedaan, is het dat je ontzettend vaak achteraf hoort dat de seks ‘trouwens ook kut’ was.
Smetvrezerig
En vooral heel afwezig. Grote kans dus dat deze vriendin – al 28 jaar samen met haar man – net zo veel seks heeft als ik. Het is trouwens ook best een impertinente vraag. Misschien kets ik me wel een slag in de rondte. Of raakt ze met haar vraag een pijnpunt waarvoor ik wekelijks bij een psycholoog zit.
Maar goed, dat ‘jij’ liet ik weg, ik antwoordde simpelweg ‘nee’. Ik vind seks heel belangrijk, binnen een relatie. Ik kauw liever mijn rechterarm af dan dat ik met een diep decolleté en te kort rokje naar de kroeg ga om een wip te scoren, of dat via Tinder doen. Ik ben nogal smetvrezerig en vind one night stands onhygiënisch. Een friend with benefits zie ik ook niet zitten: die zijn allemaal getrouwd. Bovendien hanteer ik het principe: als ik je leuk genoeg vind om te coïteren, vind ik je ook leuk genoeg om mee te daten.
Jaren zeventig-bush
Dat was trouwens niet altijd zo. Ik ben altijd wel kieskeurig geweest, maar als je 25 bent willen principes nog weleens op de bodem van de glasbak belanden. Er zijn dus wel degelijk een paar liefdesrelaties geweest die de ochtend niet haalden. Zo was er lang geleden de man die begon te huilen na de daad. Hij voelde zich zo schuldig, snikte hij. “Heb je soms een vriendin?”, vroeg ik meelevend en in afwachting van het antwoord lichtelijk gepikeerd. Nee, dat niet. Gewoon schuldig over seks, dat zat een beetje in hem. Meer recent schrok ik dermate van de gigantische jaren zeventig-bush van een amant, dat van een herhaling onmogelijk sprake kon zijn. De zwartharige dwergkees tussen zijn benen staat nog altijd op mijn netvlies gebrand.
De enige echt leuke one night stand die ik ooit heb gehad was een vakantieliefde – die helaas pas vlam vatte op de avond voordat hij weer naar huis vertrok. Het is inmiddels bijna twintig jaar geleden, maar mijn fling met deze goddelijke stockbroker uit de Upper East Side van New York ben ik nooit vergeten. Zijn familie waarschijnlijk ook niet. Wij consumeerden de liefde op de patio van de prachtige Toscaanse familievakantievilla. Met een adembenemend uitzicht op de opkomende oranje zon. Zijn nietsvermoedende ouders, bejaarde vroege vogels die graag hun kopje koffie buiten dronken, kregen een adembenemend uitzicht op zijn kont.
Beetje sneu
Ik heb een huwelijk achter de rug en een paar lange relaties. Daartussen is wel wat speelruimte, dus dan heb je over het algemeen betere ‘anseksdotes’ dan als je al veertig jaar met dezelfde partner bent.
Dat mis ik trouwens wel een beetje: de avonturen en wilde verhalen. Maar tenzij je Samantha uit Sex and the City bent, zijn die in regel op mijn leeftijd misschien ook wel een beetje sneu.
‘Zonder foundation zie ik eruit als na een urenlange tongsessie met mijn bestoppelbaarde scharrel’
Suus Ruis
Suus Ruis is journalist, columnist en (scenario)schrijver. Volgend jaar wordt ze vijftig, en hoewel je dat getal als vrouw tegenwoordig dient te omarmen, omarmt Suus helemaal niks. Op deze plek telt ze af naar haar 50e verjaardag. Suus is gescheiden en woont samen met haar 15-jarige zoon in het Gooi.
