Verliefd puberbrein

Natuurlijk was ik ook verliefd op Michael Jackson. Nogal wiedes.
Als jonge tiener vlogen de popfoto’s en videoclips me om de oren. Met twee vingers duwde ik dagelijks de stugge play- en rec.-knoppen naar beneden. Tegelijkertijd hè? En als ik net op tijd was – maar meestal te laat – kon ik het hele nummer opnemen, van de radio. Dat was cool en scheelde bovendien weer zes gulden voor een singeltje. Verhalen uit de overlevering, mensen.

Lief en onschuldig

En Michael himself? In een stoer jack en met verlegen blik lachte hij me toe vanaf mijn slaapkamermuur. Lief en onschuldig. En wij, bakvissen, vielen bij bosjes. Ik was op hem. Big time. En OMG, we hadden dezelfde initialen: MJ.
En daar ontleende ik in mijn pubergedachten allerlei rechten aan. Maar ik mocht nooit naar Neverland.

Leaving Neverland

Vanavond kunnen we vier uur zoet zijn met de documentaire Leaving Neverland. Of er überhaupt iets betrouwbaars uit die docu komt is de vraag. Maar toch. Zou MJ echt fout zijn geweest? Of is dit opnieuw ophitsende stemmingmakerij door geldwolven? Ingewikkelde kwestie. Onschuldig tot het tegendeel bewezen is, of ben ik nou naïef?

Lp’s weggooien?

Mocht straks blijken dat hij schuldig is geweest aan het misbruik, wat dan? Staan we dan boos onze nostalgische lp’s en glimmende cd’s kapot te breken boven de kliko? Wissen we symbolisch alle sporen en boycotten we zijn muziek, zoals NH Radio gelijk al nodig vond? Ik vraag het me af. Of ik er dan nog zuiver van kan genieten, betwijfel ik ook. Zou Man in the Mirror dan anders klinken? Is Heal the World ineens hypocriet? Om nog maar te zwijgen over Don’t Stop ‘til You Get Enough.

En hard ook.

De King of Pop. Hier klinkt hij nog altijd door het huis. En hard ook. De kinderen kennen veel nummer en natuurlijk de Thriller-clip. Algemene ontwikkeling, zeg maar. Vooralsnog promoot ik MJ en hou ik zijn vermeende donkere kant onbenoemd. Maar deze week, aan de keukentafel, peilde ik toch eens voorzichtig wat de kinderen hiervan weten.

-‘Jullie kennen Michael Jackson toch?’, begin ik nonchalant.
-‘Ja, tuurlijk. Dûh’, antwoordt de puber.
-‘Wat weet je dan allemaal van ‘m?’
-‘Dat ‘ie twee jongens oraal heeft bevredigd in een vliegtuig.’

Zo zeg, hallo.

We verslikken ons bijkans in een pieper, mijn generatiegenoot en ik. Geen kind geeft een kik. Ik sis naar de tiener dat ‘ie even op zijn woorden moet letten en herpak mezelf. Ongemakkelijk glimlach ik naar de jongere kinderen aan tafel.
-‘Goh, nou zeg, jeetje. Waar ehhh… heb je dat nou vandaan?’, stamel ik sukkelig.
-‘Youtube! Daar stond een interview met die twee mannen. Die hebben Michael Jackson vroeger verdedigd en nu snitchen ze ‘m gewoon. Wat is het toetje?’

Tot zover de actualiteit volgens mijn kinderen.

Vandaag doe ik nog even alsof er niets aan de hand is. Want gatverdamme, ik moet er niet aan denken. Voor de gelegenheid slinger ik de pick-up aan en haal m’n oude lp’s tevoorschijn. Damn!

Maike Jeuken (47) is freelance journalist en fotograaf.
Samen met Rob runt ze een samengesteld gezin met zeven kinderen.
Voor LINDA.nl schrijft ze over wat haar opvalt in het nieuws.
Instagram: @maikejeuken