Uitgerekend rond de feestdagen besloot ik het wereldwijde web opnieuw af te schuimen op zoek naar een beetje mannelijke gezelligheid. Hetzij in bed en ach ja, een van mijn leukste vriendinnen heeft via deze site haar, geweldige man, leren kennen.
Zoals the Judds al zongen: Why not me? This countrygirl is still free, dat idee.
Nog geen uur nadat ik mijn profiel heb aangemaakt wil ik het project al staken. Ik ontvang de ene na de andere pushmelding die aangeeft wie precies je profiel bekijkt en mails over welke man een ‘crush’ op me heeft. Een crush? Een halve paniekaanval verder snap ik het pas: iemand heeft een like gegeven. Ik ben Generatie X, als je me online ‘bestookt’ gaat het mis in mijn hoofd. De meldingen kun je uitzetten, gelukkig. Dus ga ik zelf op onderzoek uit, want ik wil ook swipen. Wat meteen opvalt is het aantal mannen dat met naakte torso op de gevoelige plaat is gegaan. Inclusief welig tierend rughaar tot ver over de schouders. Prima overigens dat niemand zijn buik inhoudt. Daarom houd ik van mannen, ze zijn zo fucking jaloersmakend zelfverzekerd, ongeacht sokken in hun badslippers of een slijmerige brasem in de linkerhand. En wie wil je strikken met 4 van je 5 foto’s waarop je duidelijk op de boot van een ander zit? De Tindler Swindler haal je er wel meteen uit, dank daarvoor Netflix. In mijn badjas, aan de Griekse yoghurt in mijn keukentje, wijs ik de een na de ander af: “Nee…, o Jezus… Nee. NEE!”
Wat is het toch met een schuilnaam? Zo vindt ene Han Solo me leuk en geloof me: hij lijkt in niks op Harrison Ford. Helaas ben ik nog geen man tegengekomen die Gummbah als schuilnaam heeft, dan was ik meteen koffie gaan drinken en het bed ingedoken. Na een dag of twee is de spoeling zo dun dat ik uit armoede al een like geef als een man een vervolgopleiding heeft. Superoppervlakkig, ik weet het. Ik baal dat ik me heb laten verleiden tot een abonnement van drie maanden. Ook voel ik me een slecht mens als ik mannen, in tientallen, naar links swipe. Misschien komt het door de melding: ‘Oeps, deze vond jou wel leuk’ zodra je ze weggooit. Ook lekker voor je schuldgevoel: iedereen die jou ziet zitten, gaat voor eeuwig aan je voorbij.
Soms zie je ineens een eigenschap waardoor je toch voor de like gaat: als hij whisky drinkt of een boxer als hond heeft. En je verlaagt je eisenpakket op dag drie al: deze lacht en heeft gewoon een bos met haar, vooruit. Is het te hoog gegrepen dat ik verwacht dat 1 op de 20 mannen een Kasper van Kooten zou kunnen zijn?
Rick is tot op heden mijn grootste fan, volgens zijn berichten. ‘Eindelijk een vrouw die niet op een Barbiepop lijkt. Of een filter over haar foto’s gooit. Wat een seks-appeal.’ Ik vatte het maar op als een compliment. Daarna begon Rick meteen over koffiedrinken, lekker voortvarend, daar houd ik van. Vooruit dacht ik, wat kan er gebeuren? Dus ik stemde in. Die nacht stuurde hij een spraakbericht, we appten inmiddels, met een dubbele tong. Hij had zin in seks, of ik van pijpen hield. Ik antwoordde niet. Vijf minuten later appte hij of ik misschien een foto van mijn borsten had. Ik stuurde hem een foto van het putje in de badkamer. Even ter info: mijn profiel en foto’s zijn realistisch. Er is een foto met een oprechte lach, een foto van top tot teen en een in mijn natuurlijke habitat: achter een schaal Fruits de Mer.
Gisteravond liet ik mijn buurvrouw meekijken, die half single is. “Ligt het aan mij of is het wel heel triest online?” Ze knikte. “Wat een zooitje, zeg…” Ik besluit haar te testen. “Kijk eens naar welke mannen ik allemaal een like heb gegeven. Zie je overeenkomsten?” Het duurt even, maar dan ziet ze het: “O ja. Ze lachen allemaal… breeduit!” “Bingo” zei ik. “Ik dacht: ik ga ze rechts swipen als ze met de tanden bloot op hun profielfoto staan. De teller staat voor nu, een week later, op negen.” Dus mannen die op datingsites weinig succes boeken, doe je voordeel met deze tip. Maar alleen als je geen Barbiepop wil.
Gedumpt via televisie: 'Al zappend zag ik mijn partner in een datingprogramma'
