Maar niet bij mij. Ik heb namelijk niks met kinderen, baby’s, zwanger worden en moeder zijn. Nooit gehad ook. Het dichtst bij het verlangen naar een kind kwam ik toen ik in groep 7 verkondigde dat ik kinderarts wilde worden. Wat moet m’n moeder gelachen hebben. Ik liet zelfs een baby born nog doodgaan.

In m’n studententijd wilde ik vooral een carrière. Ambitieus als ik was, zag ik mezelf wel in Vanillia-jurkjes met een latte over de Zuidas struinen, met wat stagiaires in m’n kielzog. Voor kinderen was dan geen plek: ik zou veel te druk zijn met de wereld veroveren.

Die zeepbel werd rap doorgeprikt. Ik ontdekte dat gevoelige types als ik niet zo goed passen op de Zuidas en dat je van de hele dag lattes drinken vooral veel last van je darmen krijgt. Dus ik maakte nieuwe toekomstplannen. Maar in die toekomstplannen, zag ik nog steeds geen kind. En daar is tot op de dag van vandaag niks aan veranderd.

Lees ook
Lianne (29) over druktemakers: ‘Je hoeft niet overal een mening over te hebben’

De kinderwens blijkt een dankbaar onderwerp om over te discussiëren. Want hoé kan het dat je als gezonde vrouw van bijna dertig géén kind wil? Man, hoe vaak ik niet ben klemgeluld op een verjaardag. ‘Het lijkt me zo’n beperking van je vrijheid.’ ‘Dat is gewoon een kwestie van goed plannen. En er zijn genoeg opvangmogelijkheden’. ‘O ja, maar ik vind het ook een heftige gedachte dat je nooit meer terug kunt.’ ‘Geloof me, dat wíl je ook niet meer als je ze eenmaal hebt.’ ‘Maar je hebt zo weinig tijd voor jezelf…’ ‘Ja, maar je krijgt er heel veel liefde voor terug.’

Nou, in dat geval. *Schreeuwt naar andere kant van de kamer* ‘Schatje, laat dat biertje maar staan, we gaan!’

Maar het is geen kwestie van argumenteren. Ik voel gewoon niks bij kinderen. En da’s wel anders bij de voor-de-zekerheid-zwangerschapstestjes die ik doe. De overweldigende opluchting die ik dan voel, nou, daar kan geen Bugaboo tegenop.

Het lijkt mij een heel fijn leven, zo zonder kinderen. Maar daar lees ik nooit iets over. Ik lees óf over crazy drukke ambitieuze vrouwen met kind die ‘alle ballen omhoog houden’, óf over verdrietige vrouwen die graag een kind gewild hadden. Dat zijn belangrijke verhalen om te vertellen, maar ik zou ook graag horen van blije kinderloze vrouwen.

Hoe ziet het leven eruit van mensen zonder kind(erwens)? Ik heb zin in verhalen over reizen en (vrijwilligers)werk en vrijheid en vrienden. Over soms eenzaam zijn, spijt hebben of juist niet. En over oppassen op de baby’s van je vriendinnen. Die met een badbevalling ter wereld kwamen.

Lianne Marije Sanders (29) is freelance journalist en schreef met twee collega’s het boek ‘Zeik niet zo’. Je kunt haar volgen op Twitter en Instagram.