Eigenlijk hoef je maar naar het fragment van Mart Smeets bij Coen Verbraak in Buiten Beeld te kijken om in één klap te begrijpen wat er aan die werkcultuur bij de NPO schort.
Ik zag het voorbij komen op X en heb er met een mengeling van verbazing en herkenning naar gekeken. Die zelfverzekerde arrogantie van Smeets wanneer hij glashard liegt dat hij zijn collega Marghadi niet kende. Dat is best knap als je voor hetzelfde programma hebt gewerkt. En dan dat falende geheugen, hij kon het zich niet herinneren en evenmin voorstellen, want hij is zo hoffelijk.