Naakt gekleed. Zo zou ik de laatste stunt van Bianca Censori omschrijven, de vrouw van rapper Kanye. Ze verscheen naast hem bij de Grammy’s en had iets aan wat je met heel veel goede wil een doorzichtige jurk zou kunnen noemen, al is het woord jurk wel heel genereus.
Ze was eigenlijk gewoon naakt. Ik heb er met verbazing naar gekeken. Hoe ze daar uitgestald stond, naast Kanye die zich als haar eigenaar gedraagt.
Ze trok aan de onderkant van het doorzichtige niemendalletje dat ze aanhad, zoals vrouwen dat vaker doen als ze het idee hebben dat hun rok of jurk te kort is. Maar in het geval van Censori viel er weinig te trekken, want alles eronder was zichtbaar. Ze poseerde en draaide zich om op verzoek van de fotografen, die zich een kramp in de vingers flitsten.
Er was niet aan te ontkomen, wie het zag, had het erover. De een sprak er schande van, de ander vond het geweldig, en weer anderen meenden in Censori een slachtoffer te zien, een vrouw gevangen in een ongezonde relatie.
Het is heel makkelijk om in Censori een slachtoffer te zien. De meest instinctieve reactie is dat haar man haar dwingt dit te doen, want waarom zou je als hoogopgeleide vrouw je lichaam zo tentoonstellen terwijl je dat niet nodig hebt. Ze is ook nooit sprekend in beeld, het enige wat we te zien krijgen zijn haar bizarre outfits en zwijgende gezicht.
Eerlijk gezegd vond ik het naargeestig om te zien. Niet in de laatste plaats door de vreugdeloosheid ervan. Er zit nul humor bij; het is zo dodelijk serieus allemaal dat het afstoot in plaats van vermaakt of verleidt.
'Trump en Elon 'nazigroet' Musk worden ook in Nederland verdedigd, omdat ze de beschaving zouden redden'
Ik ging op zoek naar meer beelden en zag video’s van de Grammy’s afterparty, waar ze vrolijk meezong met de muziek, danste en alle plezier leek te hebben. Van de stille, schichtige vrouw was niets over. Uit die beelden, ver weg van de rode loper en de hijgerige fotografen, kwam een andere vrouw naar voren die zich helemaal niet kwetsbaar naakt voelt, maar heel zelfverzekerd overkomt.
Dat kwetsbare naakt is natuurlijk mijn eigen projectie. Ik zie iets wat ik zelf nooit zou willen of kunnen en associeer dat met mijn eigen ideeën erover. En dat is wat het absurde theater van Kanye en Bianca met alle kijkers doet: iedereen plakt er zijn eigen fantasieën en angsten op en verbindt er conclusies aan vast.
Dat is niet raar in een wereld waarin veel vrouwen structureel misbruikt worden en de hele cosmetische industrie ingericht is op vrouwen die de pijnlijkste ingrepen ondergaan om maar begeerlijk en jong te blijven voor mannen. Maar een vrouw wilsonbekwaam verklaren omdat ze vreemde keuzes maakt, is het andere uiterste.
Misschien is het wel één groot project van de provocatie, waarin de verhoudingen tussen man en vrouw en de lichamelijkheid van vrouwen tot in het absurde worden getrokken. Een kunstproject waarin niet de blote vrouw kwetsbaar is, maar de kijker, omdat die zich zo ongemakkelijk voelt door haar naaktheid.
Ik weet het niet. Misschien moeten we wachten op hun scheiding en haar onvermijdelijke ontboezemingen in een pikant boek.
'Als je wilt weten hoe het met de wereld staat, hoef je maar naar de positie van vrouwen te kijken'
Hassnae Bouazza is journalist, schrijver, vertaler en programmamaker. Ze werkt als freelancer voor televisieseries, schrijft voor ‘NRC’, schreef samen met sterrenchef Soenil Bahadoer het kookboek ‘Spicy Chef’ en heeft haar eigen online glossy ‘Aicha Qandisha’. Voorjaar 2022 verscheen haar nieuwe boek ‘Een koffer vol citroenen’.
