Het Songfestival is in volle gang en niemand minder dan radio-dj én Songfestival-commentator Sander Lantinga houdt ons vanuit Rotterdam dagelijks op de hoogte van de laatste ontwikkelingen.
De tijd vliegt en zodoende ligt halve finale nummer 2 alweer achter ons. En ook gisteravond hebben we weer massaal genoten. Van wederom een geweldige show en dan heb ik het uiteraard niet over alle optredende artiesten.
Want wat mogen we trots zijn op de strakke presentatie en de productie van het spektakel dat het Eurovisie Songfestival heet. Wat mij betreft een van de, zo niet dé beste Songfestivalshow in jaren. En dan toch even over de optredende artiesten: het was een bont spektakel. Met zoals in elke halve finale hoogte- en dieptepunten.
Zo was Zwitserland betoverend mooi en ook IJsland wist de show te stelen ondanks dat ze, vanwege een positief Coronageval, van een tape kwamen. Er waren ook mindere acts die niet doorgingen, zoals Polen dat ronduit gedateerd was en ook Letland kon te weinig mensen bekoren.
Dan is morgen eindelijk tijd voor de finale. En na die finale is het weer tijd om naar huis te gaan voor alle landen en delegaties. Dan kan Rotterdam rustig gaan afbouwen en opruimen, maar bovendien terugkijken op een zeer geslaagd feest.
Want het was geweldig aan alle kanten en dat kwam voornamelijk door de stad zelf en haar inwoners. Ik heb genoten van Rotterdam, ondanks dat de grote feesten en partijen verboden waren. Ik ben natuurlijk regelmatig ‘wel eens’ in Rotterdam geweest maar ik heb nog nooit zo lang in deze stad doorgebracht en daardoor is me nu pas opgevallen hoe ontzettend lief en attent de Rotterdammers zijn en dat ze vergezeld gaan met heerlijke Rotterdamse humor.
En die stad, dat is ook een wonder op zichzelf: zoveel uitstraling en allure door de hoge gebouwen en bijna overal water. Elke keer als je de hoek om gaat zie je weer een andere kant van de stad. Maar waarin Rotterdam zich echt onderscheid is het arbeidsethos. Want aanpakken kunnen ze hier.
Ik sprak onlangs met een taxichauffeur en die vertelde mij trots dat Rotterdam de ‘enige stad ter wereld is waar ze blouses verkopen met reeds opgerolde mouwen’. Dus verstand van mode hebben ze weer niet. Maar door die niet aflatende werkhouding is deze editie van het Songfestival één van de meest onvergetelijke edities ooit. En ongeacht wie er morgen tot nummer één verkozen wordt, Rotterdam is de grote winnaar. Douze points voor deze stad!
De volgende column van Onze man in Rotterdam verschijnt morgen om klokslag 16.00.
Lees ook
Dag 5: ‘Finland probeert het weer eens met een ouderwetse bak teringherrie’
