Het Songfestival staat voor de deur en een razende reporter mag dan niet ontbreken. Radio-dj Sander Lantinga houdt ons vanuit Rotterdam dagelijks op de hoogte van de laatste ontwikkelingen.
De Songfestivalkoorts begint nu echt een beetje toe te slaan. Niet alleen bij de bezoekers en liefhebbers, maar inmiddels ook bij de artiesten en de delegaties. En ook dus bij mij.
En Songfestivalkoorts betekent zweetaanvallen, klappertanden en bibberen. Dus moet ik meerdere keren uitleggen dat ik echt niet geveld ben door Corona, maar dat ik mezelf niet in de hand heb vanwege de opwinding.
Eindelijk gaat het dan beginnen, eindelijk. Gister waren de dress rehearsals en de generale repetities dus eindelijk klonk er muziek in Ahoy! Eindelijk werd er gedanst in Ahoy en eindelijk werd er gelachen en genoten in Ahoy.
Wat een moment, want vergeet niet dat wij in Nederland er met z’n allen niet een half jaar, maar anderhalf jaar op hebben moeten wachten. Dat maakt dat het verlangen en de ambitie groter zijn dan ooit, maar het betekent ook dat het voor velen een moment van oprechte opluchting en emotie is.
Als gekooide tijgers die eindelijk worden losgelaten storten de artiesten zich werkelijk op het podium om te doen waar ze wellicht jaren naartoe gewerkt hebben: zingen, optreden, performen. En dat gaat geregeld gepaard met dikke lagen kippenvel en soms zelfs tranen. En dan is het vanavond in de overtreffende trap te zien als de eerste halve finale live van start gaat.
Lees ook
Dag 2: ‘Heb meer stokken in m’n neus gehad dan Linda Wagenmakers dansers onder d’r jurk’
‘Open Up’ is de slogan van deze editie van het Songfestival. Openstaan voor muziek, openstaan voor diversiteit, openstaan voor elkaar en voor andere landen.
Maar vanavond zou ik vooral zeggen ‘open je ogen’ om te zien wat we zo lang hebben moeten missen. En het is natuurlijk het Songfestival, dus af en toe ook gewoon oren dicht…
In dit hokje zitten Sander en Cornald Maas vanavond tijdens de eerste halve finale.
De volgende column van Onze man in Rotterdam verschijnt morgen om klokslag 16.00.
Lees ook
Dag 1: ‘Gillend als een huisvrouw die te horen kreeg dat de Libelle Zomerweek wordt verlengd’
