Het gekke is: ik dacht er supergoed in te zijn. Ik waande me toch wel Koningin der Nutteloos Gekeutel. Gehuld in ranzige joggingbroek uren door het huis scharrelen. O yeah! Daarbij met gemak de aangevroten ontbijttafel negerend om me compleet te verliezen in nutteloze aangelegenheden zoals een boekenkast op kleur zetten, een badkamer uitmesten of per ongeluk plinten poetsen. Echt. Ik kan dat.

Maar -ontdekte ik later- dat is niet zomaar gelummel. Er borrelt altijd een rotklusje onder. Of een naderende deadline, want die lummelen ook zo lekker. Deze ongezonde lummelvariant heet ‘uitstelgedrag’. En wij kennen elkaar. Maar in het artikel doelen hoogleraren en evolutiebiologen op een andere variant, namelijk: lummelen zonder doel, lanterfanten, staren naar het plafond. Heel bewust niks doen omdat dat goed voor je is. En nee, helaas is dit geen rechtvaardiging om te stoppen met dat saaie hardlopen. Want de Nederlandse lijven krijgen meestal al meer rust dan ze nodig hebben. Goed, ik heb ‘m genoteerd: meer bewegen.

Maar nu over het brein

Dikke overuren in die bovenkamer, altijd druk, online, bezig en beschikbaar. Het is een gekkenhuis. Jengelende kinderen met 83 vragen per minuut, een zeikende baas, een veeleisende opdrachtgever, een verwachtingsvolle schoonmoeder of een klagende vent. We staan aan. En anders onze telefoon wel. Ons brein wordt overvraagd. Er is geen balans tussen in- en ontspanning. Overprikkeld, overspannen. Nogal wiedes dat we omvallen. Deze drukte is schadelijk. Voor je vermogen om te denken en te fantaseren. Help!

In het dierenrijk is mooi zichtbaar wat nou eigenlijk de bedoeling is.
Oud-Artisdirecteur Maarten Frankenhuis (76) vertelt in de Volkskrant dat dieren – als het een beetje meezit – precies genoeg energie hebben om eten te vinden en zich voort te planten. Zo zijn ze gemaakt. Niet minder, maar liever ook niet meer energie. Dat wil bij jonge dieren nog wel eens misgaan. Door speels gestunt op de savanne verraden ze zichzelf en verspillen ze calorieën. Dat doen m’n eigen aapies ook. Energie verspillen is niet slim. Op tijd terug naar de oplaadplek is het devies.

Ook voor mensen

Hoe moeilijk kan het nou zijn, dat gezonde lummelen? Om heel bewust niks te doen? Ik vind dat moeilijk, hoe heerlijk het ook klinkt. Doelloos lanterfanten, ga daar maar aan staan. Want alleen dan komt je brein tot rust. Klinkt logisch, maar is ook wel even wennen. Want doelloos klinkt als verspilling, tijd verliezen, niets bereiken. Ik moet het hoognodig anders gaan framen: lummelen is gezond en doelloos is king. Ok, mijn nieuwe ambitie. Ik wil het zo snel mogelijk onder de knie krijgen. Terwijl ik het huis opruim, vraag ik me af of ik het lummel-kunstje niet ergens kan afkijken. Is er geen rolmodel? Vast niet. Tsss, wie kan dat nou? Beetje hangen, staren, doelloos rondlopen en niksen?

Opeens krijg ik een prikkende zoen op m’n wang.
‘Hi mam, het laatste uur viel uit. Even chillen hoor.’
En de puber ploft op de bank.

Wacht eens even…

 

Maike Jeuken (47) is freelance journalist en fotograaf.
Samen met Rob runt ze een samengesteld gezin met zeven kinderen.
Voor LINDA.nl schrijft ze over wat haar opvalt in het nieuws.
Instagram: @maikejeuken