Terug naar vroeger

Op de basisschool waren dikke lippen trouwens ook niet populair. Als de Dolly Dots een nieuwe hit hadden, dan moesten wij die natuurlijk playbacken tijdens de weeksluiting. De jongens uit de klas, ongetwijfeld Dolly Dots-moe, wilden dan altijd weten ‘wie van ons die met die dikke lippen dan was’. Kijk, daar lag dus het probleem. De Dolly Dots-rolverdeling eindigde vrijwel altijd in een bende krijsende tieners, die elkaar nog net niet in de haren vlogen. Iedereen wilde Anita of Patty zijn, de rol van Sjil ging standaard naar mijn buurmeisje, omdat zij ergens familie van haar was en die rol dus bij voorbaat al vergeven was. Niemand wilde Esther zijn, die van die dikke lippen dus. Voor de goede vrede en om te voorkomen dat ons optreden gecanceld zou worden, deden we de Dolly Dots dan maar met 7 meisjes, probleem ‘opgelost’. En dat ene meisje, dat we er eigenlijk helemaal niet bij wilden, helemaal happy.

Lipfillers

Fast forward naar deze eeuw, waarin ineens iedereen dikke lippen wil. Minderjarige meisjes zien lipfillers als een logische oplossing voor hun ‘liploosheid’. Toen ik 17 was, was ik ‘gewoon’ een lelijk eendje met een enorme beugel. Ik mocht niet eens cola met al dat zilverwerk in mijn mond, laat staan een overdosis fillers.

Als een eend de kliniek uit

Ik ben niet naief, ik weet dat al die jonge meisjes de helft van hun puberleven ronddwalen op Youtube en Instagram. Ik weet ook dat ze daar geen poezenfilmpjes kijken. Tegenwoordig draait alles immers om influencers. En die influencers vertellen dat het allemaal heel gewoon is om tijdens de lunchpauze even de lipjes bij te vullen, om vervolgens als een eend weer uit de kliniek te wandelen. Het is een generatiedingetje en ik weet dat ik met mijn tijd mee moet gaan. Maar ik gruwel bij de gedachte dat mijn dochter over 5 jaar ook haar dagen slijt met dit soort nutteloze filmpjes. Ik hoop echt dat ze nog lekker lang met poppen wil spelen en ondersteboven aan het klimrek wil hangen. En dat als ze dan straks toch op Insta zit, ze dan vooral mensen volgt die hun zakgeld niet verspillen aan een vage Truus die in haar washok een naald door je bovenlip jast. Ondertussen zet ik Jij bent goed zoals je bent van Kinderen voor Kinderen maar weer op en galm dat vrolijk en extra luid mee!