Die ene jaarlijks terugkerende vraag: ’Wat wil je hebben voor je verjaardag?’ Afgelopen zondag was het weer zover. In de app nodigde ik wat vrienden uit om een taartje te komen eten. En daarmee kwam de wedervraag wat mijn wensenlijstje was. ’Hoe klein of groot ook’, appten ze terug, ’het maakt echt niet uit, iets waar jij blij van wordt.’
Wat een ingewikkelde vraag. Geen beschaafd, fatsoenlijk mens kan toch naar aanleiding van die vraag een lijst overhandigen van alle materiële gebreken dan wel behoeften in zijn of haar leven? Eerder iets in de trant van: ’Nee, dat je er bent is al genoeg. Ik hoef écht niets.’ Maar toegegeven, dat was ook flauw. De visite zou sowieso niet met lege handen komen, en door ze op weg te helpen, zou ik ze een stuk stress kunnen besparen. Shoppen in december is, laten we eerlijk wezen, geen prettige bezigheid.
