Het is de eindbestemming van zakgeld of in het geval van de oudste: het salaris van haar bijbaantje. Als verantwoordelijke ouder zou ik graag zien dat zij ook een deel spaart, maar vooralsnog gaat het allemaal op aan tickets voor festivals, stiekeme trips naar McDonalds of de zoveelste Temu-krultang. Geeft niks. We zijn allemaal puber geweest. Al gaf ik m’n geld uit aan wiet, vinyl en Diesel-truien.

Sinds een week heeft Puck een hoesje voor haar mobiele telefoon, en dat ziet er nogal bijzonder uit. Het heeft een roze/bruine kleur en in het midden bevindt zich een gleuf. Toen ze het trots liet zien, zei ik: “En waarom zit er een vagina op geplakt eigenlijk?” Want ja, daar deed het me meteen aan denken. “Daar moet een lipgloss in, mam.” En dat op een toon van ‘wat-weet-jij-er-nu-van’. De jongste, nog in shock over de vergelijking, zei: “Het is echt een trend, iedereen wil het!”

“De lipgloss wordt overmorgen geleverd, die heb ik ergens anders besteld”, zegt Puck. “Geloof me, dan ziet het er al beter uit. Heel mooi zelfs.” Ben ik de enige die het ding ranzig vindt?!

Twee dagen lang schiet ik telkens in de lach wanneer ik het hoesje, zonder lipgloss, op tafel zie liggen. We blijven er over praten, merk ik. “Wat lach je, mam?” “Nou, het is alsof iemand zelf een vulva wilde kleien, maar dat het nogal fout is gegaan.” Dat is mijn eigen dirty mind, ik weet het.

Als ik zeg dat ik er een column over wil schrijven, zegt een dochter: “Ben je gek geworden? Het hoesje is het ontwerp van HAILEY BIEBER! Die is echt kapot knap en de vrouw van Justin, hé?” Ik mag al bijna vijftig zijn maar die informatie is bekend. “Weet je dat Hailey van de Baldwin-familie is?”, zeg ik. Zulke nutteloze weetjes, daar ga ik goed op. De dochters een stuk minder. “Dat waren vier acterende broers, die vaak in de zeik werden gezet”, ga ik lekker verder, terwijl zij hun schermen erbij pakken. “Alle mannen, ook de vader van Hailey, hebben van die huilende ogen. Nooit begrepen wat vrouwen daar aantrekkelijk aan vonden.”

Zij reageren nauwelijks, maar ik moet ineens hardop lachen om mijn binnenpretje. Ik denk aan de hilarische South Park– aflevering, waarin het Baldwin-huis door ‘oorlogszuchtige’ Canadezen gebombardeerd wordt.

Als ik dat vertel reageren de meiden wederom flauwtjes. “Je had er, denk ik, bij moeten zijn”, zegt de oudste droog. “Ja, mam… jij vindt jezelf echt grappig, hé?” Ze zien me naar het hoesje kijken. “Het is een vet mooi ding en echt IEDEREEN wil die hebben. Dus schrijf er lekker over”, hoor ik vanaf de bank.

Het doet me goed dat de twee elkaar in de kruistocht tegen hun moeder kunnen vinden. “Maar even voor de duidelijkheid”, zeg ik. “Denk je echt dat iemand als Hailey een trollenleger op mij afstuurt omdat ik d’r mobiele spleet in twijfel trek?”

“Ach, wat maakt het uit”, hoor ik. “TikTok is in Amerika verboden, niemand die het daar ziet of achter je aan kan komen.” Wel lief eigenlijk dat zij zich daar zorgen om maakt. “Trump heeft op dag 1 al het verbod teruggedraaid”, zeg ik. “Hij geeft China nog even tijd om een Amerikaanse koper te vinden…” “Okay dan, mam. Het zal wel”, zegt de oudste ongeïnteresseerd. Hoe komen we in godsnaam van een gekleide gleuf met lipgloss bij Donald Trump terecht, vraag ik me af.

'Waar een pleister al niet goed voor is: één maand hormoontherapie (HST) en mijn wenkbrauwen tieren weer welig'Lees ook