Wijsheid komt met de jaren, en mildheid jegens Kerstmis ook. Althans dat geldt voor mij. Daar waar ik jaren geleden met passie een column schreef over de wortels van mijn anti-kerstgedachten, moet ik eerlijk bekennen dat er een kleine glimlach op mijn gezicht stond toen ik begin december de kerstspullen van zolder haalde.
Nu ben ik altijd voorstander geweest van de regel ‘kerstboom pas na Sinterklaas opzetten’. Na de 5e is wat mij betreft vroeg genoeg voor cadeaustress, tafelschikking en gescheiden familie-ellende. Want vooral dat laatste blijft. Waar de vader van mijn kinderen het jarenlang prima vond dat kerst bij de Ootjes was, is daar ook de klad ingekomen sinds een nieuwe liefde intrede deed. Tel daar twee tienermeisjes bij op die hun eigen sterke voorkeur en dito wensen hebben, en de samengestelde legpuzzel is compleet.
