Weer een slachtoffer van femicide. Weer een man die het leven van zijn vrouw op brute wijze beëindigt. Weer een kind dat getuige was van de moord op zijn moeder. Een kind dat verder moet zonder haar. Getekend voor het leven.
'Weer een man die het leven van zijn vrouw op brute wijze beëindigt en weer een kind dat getuige was van de moord op zijn moeder'
Kort na alle berichten over vrouwenmoord in verschillende landen en de ongelooflijke zaak van de Franse Gisèle Pélicot, die jaren door haar man werd gedrogeerd en door hem en tientallen anderen mannen werd verkracht, was er even wat aandacht voor femicide en het gevaar dat vrouwen lopen. Daarna ontspoorde dat online al heel snel.
Sputteren
Schrijfster Stella Bergsma haalde zich de woede op de hals van hordes mannen die het niet terecht vonden dat ze eerwraak en gezinsdrama’s op één lijn stelde. Ik zag wat mannen sputteren dat ‘in onze cultuur’ vrouwen gewoon rechten hebben. Alsof die rechten een gunst zijn en we de mannen daarvoor moeten bedanken.
Natuurlijk zijn eerwraak en gezinsdrama’s hetzelfde. Het ene woord, eerwraak, stelt een hele cultuur verantwoordelijk, het andere, gezinsdrama, verzacht de gruwelijke daad. Maar het resultaat is hetzelfde: mannen vermoorden vrouwen.
'De rot zit zeker aan de top, maar niet alleen daar: wat mij betreft gaat de beerput nog verder open'
Uitleg verschuldigd
Na het nieuws van de 38-jarige vrouw uit Rijswijk wier leven zo gewelddadig werd beëindigd, bleef het verdacht stil. Waar er wel druk over werd gekakeld? De hoofddoek van Kamerlid Esmah Lahlah.
Ze draagt hem de laatste tijd iets anders en kennelijk vinden veel mensen, veel mannen ook vooral, dat ze recht hebben op uitleg van Lahlah. Op X zag ik allerlei mannen, die altijd omstandig verklaren dat ze vinden dat vrouwen vrij moeten zijn, zich ermee bemoeien. Je mag van hen als vrouw vrij zijn zolang je doet wat zij willen.
Je hebt een speciaal soort klap van de molen gehad, als je denkt dat je er als wildvreemde man recht op hebt dat vrouwen hun keuzes aan je verantwoorden. Sowieso neemt de obsessie met de hoofddoek ziekelijke vormen aan. In een interview met NRC begon SP’er Jimmy Dijk er ook al over.
Meer protest
Alsof de woningnood opgelost wordt als vrouwen beslissen hun hoofddoek af te doen. Stel je voor dat moslima’s beslissen ‘hun haren in de wind te laten wapperen’, de armoede blijft, het klimaatprobleem duurt voort, het woningtekort gaat niet weg, de uitbuiting van arbeidsmigranten gaat door, racisme woekert voort, de oorlogen in de wereld stoppen niet.
En de veiligheid van vrouwen verbetert niet. Seksisme en femicide blijven een groot probleem, en daar gaat het om. Vrouwen moeten veilig zijn. Er moet veel meer ophef komen over slachtoffers van vrouwenmoord. Ik wil meer protest horen. Mannen die zich boos maken, die hun seksegenoten veroordelen, die pal voor de vrouwen gaan staan en hen onvoorwaardelijk verdedigen. Dáár hebben vrouwen wat aan.
Al die mannen die zich zo brutaal met de intiemste keuzes van vrouwen bemoeien, verschillen niet veel van mannen die vinden dat hun vrouw hen niet mag verlaten. Beiden vinden dat zij iets over de vrouw te zeggen hebben, dat ze recht op haar hebben. Vrouwen zijn van zichzelf.
'Femicide: onvoorstelbaar om bang te moeten zijn voor de persoon bij wie je het veiligst zou moeten zijn'
Hassnae Bouazza
Hassnae Bouazza is journalist, schrijver, vertaler en programmamaker.
Ze werkt als freelancer voor televisieseries, schrijft voor ‘NRC’, schreef samen met sterrenchef Soenil Bahadoer het kookboek ‘Spicy Chef’ en heeft haar eigen online glossy ‘Aicha Qandisha’. Voorjaar 2022 verscheen haar nieuwe boek ‘Een koffer vol citroenen’.
