Een paar dagen nadat ik het geld had overgemaakt en ik nog geen afschrijving zag, besloot ik zelf de bank te bellen. Niet zonder reden: vorig jaar zomer werd namelijk bekend dat banken moslims zeer streng controleren in het kader van ‘terrorismefinanciering’ en de kleinste overschrijving al verdacht vinden. Zo kon een voorzitter van een moskee bijvoorbeeld geen koffiefilters bestellen, omdat de bankrekening van de moskee was geblokkeerd.

Koffiefilters zijn natuurlijk een onmisbaar onderdeel voor terreur. Wat hier zo erg aan is, is dat je als moslim bij voorbaat verdacht bent en schuldig tot het tegendeel bewezen is. Je financiën worden zonder je medeweten doorgevlooid, rekeningen worden geblokkeerd, alleen omdat je moslim bent. Mensen die gewoon hun werk doen, deel uitmaken van de maatschappij en niet veel meer op hun kerfstok hebben dan dat ze hechten aan of troost halen uit religieuze rituelen en tradities, worden met argusogen gevolgd. Dat is best misselijkmakend.

Deze week werd bekend dat de Nationaal Coördinator tegen Racisme en Discriminatie, Rabin Baldewsingh, een onderzoek wil naar die discriminatie en criminalisering van moslims. Gelukkig dat er nog iemand is die ziet dat dit niet zou mogen.

Dus toen ik vorig jaar dat geld had overgemaakt naar Algerije, wilde ik toch zeker met mijn accentloze Nederlands even duidelijk maken aan de bank dat het om niet veel meer ging dan een bijdrage aan familie voor het offerfeest. Want dat is wat ongefundeerd wantrouwen met je doet: je wordt paranoïde. En paranoia knaagt aan je; het maakt onzeker en schichtig.

Dat maakt discriminatie ook zo vals en giftig. Het raakt mensen dieper dan banken en overheden zich realiseren. Als je wilt dat mensen volwaardig onderdeel uitmaken van de samenleving, zul je hen ook als volwaardig en gelijk moeten behandelen.

'Het is steeds zeldzamer een mens aan de lijn te krijgen, een met een kloppend hart'Lees ook