In mijn omgeving is dat ideaalplaatje (nog) niet aan de orde. Wij zijn content met ‘alleen’. We hebben een carrière, een sociaal leven en de behoefte om met niemand anders rekening te houden dan met onszelf. Goed, er zit geen vent op de bank die vraagt hoe onze dag verliep. No tears shed. Als we daar behoefte aan hebben bellen we een vriend of vriendin. Wij bepalen. Noem het vrijheid, eenzaam is het allerminst.

Er wordt ook heus gedatet. Misschien niet met een relatie als doel, maar de Satisfyer gaat ook wel eens vervelen. Afspreken tijdens een lockdown is een uitdaging, tenzij je warmloopt voor een wandeling bij daglicht en een slok glühwein op een bankje. Daten doe je in de avond. Een beetje spannend, een beetje geilig en de wallen verdoezeld door zwoel kaarslicht. Donker is onderdeel van het voorspel.

De single vrouwen die ik spreek zijn, net als ik, helemaal klaar met de getroebleerde dertigplusser. Die mannen weten niet wat ze willen, want lijden chronisch aan te veel keus en doen daarom vaak maar niets. Het alternatief is een man die huisje-boompje-beestje al heeft gehad. Hoeft helemaal geen obstakel te zijn. Echter, een fulltime baan, gezeik met de moeders van hun gebroed, het gebroed dat zelf aandacht behoeft en een ophanden zijnde midlifecrisis, vertaalt zich door in zuinige bedprestaties.

Neem mannen van eind-twintig. Letterlijk en figuurlijk. Een simpele download van een dating-app en het verlagen van leeftijdsvoorkeur, brengt je al swipend naar het orgasme-walhalla. True story. Ze zijn jong en dorstig. Fit bovenal. Waar de dertigplusser na vijf minuten al hijgend van ons afrolt, vouwen de twintigers onze benen minimaal drie kwartier in hun nek. Ze hebben nog bewijsdrang, al neukend richting huisje-boompje-beestje. Bovendien; oudere vrouwen zijn spannend. We hebben meer ervaring, we weten wat we willen en ons pleasen voelt toch als een acht op hun rapport. Altijd fijn.

Tussen het managen van onze drukke zakelijke- en privélevens door is geen ruimte voor gezeik. We hebben geen tijd meer voor red flags en mannen die niet durven te kiezen voor ‘goed genoeg’. Misschien sluiten we ons daarom ook wel af van het maken van een échte verbinding. Hmm.. Mocht de prins op het witte paard dan toch bestaan, dan vermaken wij vrouwen in de dertig ons in de tussentijd liever met een ijverige knul. No strings attached.

Mij hoor je niet klagen, alleen zachtjes kreunen.

Ginny Ranu: 'De slachtofferrol zit in iedere man'Lees ook