Zoon Pjotr belt om zijn hart te luchten. Pjotr is Rusland-correspondent voor de Britse krant ‘The Guardian’. Hij heeft net een huilende moeder van de 19-jarige matroos Andrei Tsyvov aan de lijn gehad; ze had gehoord dat haar zoon was omgekomen op het vlaggenschip ‘Moskou’.
'Overal paniek en angst en zoveel doden. Dat alles door toedoen van een man: Putin'
“Ze wist het nog maar een half uur,” zegt Pjotr, “het was hartverscheurend. Haar enige kind.” Toen onlangs het Oekraïense leger met een raket de trots van de Russische vloot tot zinken bracht, gaf dat het westen hoop. Misschien is dat machtige Russische leger toch niet zo onverslaanbaar! In Rusland werd deze afgang verzwegen. Er was een brand aan boord, luidde de officiële versie en de hele bemanning is gered.
Niet dus, zoals Pjotr en andere journalisten ontdekten. Er zijn vele opvarenden omgekomen. De ouders moeten daarover zwijgen. De eer van Rusland is belangrijker dan een mensenleven. Ondertussen wacht iedereen in Oekraïne en Rusland vol spanning op 9 mei. “9 Mei, dan is de oorlog voorbij” denken en hopen veel mensen. Die dag vieren de Russen altijd groots de overwinning op Nazi Duitsland .
Je hebt de beelden weleens gezien: parades op het Rode plein met duizenden strak marcherende soldaten die driemaal hoera roepen naar Putin, rijen tanks, giga raketten en als klapstuk vliegen er nog straaljagers over die rook in de driekleur van de vlag uitspuwen. Het ziet er indrukwekkend uit en moet de bevolking doen geloven dat er geen sterker leger is dan het Russische. Sinds het begin van de oorlog ging iedereen ervan uit dat dit jaar op het Rode Plein de overwinning op Oekraïne gevierd zou worden.
Maar het is nu ook voor veel Russen duidelijk dat Rusland deze oorlog niet een, twee, drie kan winnen en wat moet er dan gebeuren op 9 mei? Op televisie roepen presentatoren op om een kernbom te gooien op Kiev. “We hadden al lang gewonnen als de Nato zich er niet mee bemoeide.”
Op Telegram, een van de weinige sociale media waar je nog vrij kan spreken in Rusland wordt druk gespeculeerd. Iedereen is bang dat er op 9 mei een algehele mobilisatie wordt afgeroepen. Dat alle jonge mannen verplicht naar het front moeten. Mijn vriendinnen met geld of familie in het buitenland maken plannen om hun zonen daar naartoe te sturen. Onze buurvrouw probeert gedaan te krijgen dat haar zoon, die niet eens een bril draagt, gehandicapt wordt verklaard vanwege slechtziendheid.
Overal paniek en angst en zoveel doden. Dat alles door toedoen van een man: Putin. Hoe is het mogelijk dat we nog geen 3 maanden geleden in een Moskous restaurant de 50ste verjaardag vieren van mijn Oekraïense vriendin Oksana? Er was een mix van Georgische , Russische, Azerbeidzjaanse en Oekraïense vrienden. Heel gewoon. We speechten, zongen, dansten en toen ik bij het naar bed gaan erachter kwam, dat ik mijn oorbel was verloren, dacht ik nog: “Wat geeft het, ’t was zo’n geweldige avond.” Nu ben ik al mijn oorbellen kwijt (geeft ook niet), zijn de meeste mensen die daar aanwezig waren gevlucht, heeft Oksana een tante verloren in Mariupol en is iedereen zijn normale leven kwijt.
En niemand die het zag aankomen. Niemand.
'Weinig mensen in Rusland durven zich nog uit te spreken tegen de oorlog'
