Drie dagen winst

Hoera, het is 2019, het jaar waarin de partner van de vrouw die net een blakende baby op de wereld heeft gezet vijf hele dagen verlof krijgt. Je leest het goed: Een hele werkweek. En als het meezit, ziet je baby het levenslicht op een maandag en kun je er ook nog een heel weekend aan toevoegen. DRIE dagen winst ten opzichte van het prehistorische 2018.

Noorwegen en verlof

Minister Van der Stelt (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) is enorm trots op deze mijlpaal. Ik citeer: “…De taken in en rond het huis en het werk worden daarmee (…) beter en eerlijker verdeeld. De moeder kan ook aan haar carrière blijven werken”. Toen ik die laatste zin las, hoorde ik ergens heel hard gebulder. Het bleek uit Noorwegen te komen. De ouders waren toen dit bericht hun ter ore kwam in een gezamenlijke lachbui uitgebarsten. Ze dachten namelijk dat het een vervroegde 1 april-grap was. In Noorwegen snappen ze namelijk dat je in vijf dagen hooguit hersteld bent van die duizend hechtingen, dat je dan duizelig bent van de gebroken nachten en dat je borsten veranderd zijn in filialen van een goedlopende melkfabriek. ‘Werken aan je carrière’ is dan wel het allerlaatste waar je dan mee bezig wilt zijn.

Zes maanden

Toen ik mijn Noorse vriendin ooit vertelde dat de Nederlandse partners twee dagen de tijd hebben om de naam van hun kersverse kind uit het hoofd te leren en ervoor te zorgen dat die naam, goed gespeld, in het geboorteregister genoteerd wordt (bij mij ging dat mis, omdat mijn vader bijna bezweek onder die tijdsdruk), keken zij en haar man mij meewarig aan. Mijn vriendin, net bevallen, helemaal zen, want zij en haar man hadden in alle rust  en eerlijkheid de taken in en rond het huis kunnen verdelen. Zij, een onderzoeker aan de universiteit, had zes maanden om te wennen aan haar baby en het dagelijkse ritme met een nieuw gezinslid. Na die zes maanden zou zij weer fulltime aan de slag gaan. Gewoon omdat dat kan. En vanaf die dag mocht pappa aan de bak. Drie maanden kroelen met zijn baby, met zure kotsvlekken op de trui door het leven gaan en ‘s ochtends niet naar kantoor kunnen vluchten, wanneer die stinkende ochtendluier verschoond moet worden. En dat scheelde mijn vriendin weer ongemakkelijke kolfmomenten in een kale, onverwarmde kantoorruimte. Of het zo onopvallend mogelijk naar de koelkast glippen om daar de opbrengst zo nonchalant mogelijk achter de beschimmelde humus van haar collega te verstoppen.

Lees ook
https://www.linda.nl/nieuws/vaderschapsverlof-arie-boomsma/

Hoezo politiek ‘hoogtepunt’?

Ondertussen, in Nederland, gaan vrouwen studeren en krijgen ze uiteindelijk minder betaald dan hun mannelijke collega met dezelfde opleiding en ervaring, om vervolgens parttime te gaan werken als de kleine er eenmaal is, pappa verdient immers toch veel meer. Ik denk dat de minister dit politieke ‘hoogtepunt’ beter stilzwijgend aan ons voorbij had kunnen laten gaan. Anno 2019 moeten wij ons heel, heel diep gaan schamen dat wij dit zien als een mijlpaal. Maar, ik blijf optimistisch. Vanaf juli 2020 mogen partners vijf heerlijke weken verlof opnemen na de geboorte. Ik zal maar niks zeggen over het feit dat die weken binnen een half jaar na de bevalling opgenomen moeten worden. Ben benieuwd hoe die taakverdeling er tijdens die vijf weken uit gaat zien.