Journalist Carol Rock (45) schrijft over wat haar opvalt in het nieuws. Deze keer over de Oranje Leeuwinnen en kinderen die ‘anders’ zijn.
Want hen wil ze (allebei) alleen maar aanmoedigen.
Journalist Carol Rock (45) schrijft over wat haar opvalt in het nieuws. Deze keer over de Oranje Leeuwinnen en kinderen die ‘anders’ zijn.
Want hen wil ze (allebei) alleen maar aanmoedigen.
“Jongensdingen, meidendingen, ik doe allebei,” galmt het door ons huis. Ons favoriete Kinderen voor Kinderen-liedje, want wat is het toch heerlijk dat we in een tijd leven waarin je altijd jezelf kunt zijn,toch?
Tot 2023 moeten de Oranje Leeuwinnen nog wachten voordat hun salaris helemaal gelijk getrokken is met dat van hun mannelijke collega’s. Nu is het nog 750 euro voor de dames tegenover 4000 euro voor de heren per duel. Ik verslikte me bijna in mijn koffie toen ik dit las. Want hoe lang geleden was het ook alweer dat de Oranje Leeuwen iets noemenswaardigs hebben neergezet tijdens een groot toernooi? Dat dus. Als je de prestaties van de Oranje Leeuwinnen vanaf pak ‘m beet 2015 bekijkt en die omzet naar prestaties in het bedrijfsleven, dan zouden de riante bonussen en luxe Tesla’s niet aan te slepen zijn geweest.
Gisteren las ik dat het zoontje van Nicolette Kluijver niet meer naar balletles durft, omdat hij anders gepest wordt. Dat maakt me echt boos. Het liefst wil ik bij alle kinderen die niet meer durven ‘anders’ te zijn met een luidspreker onder hun slaapkamerraam staan en ze aanmoedigen: “Anders zijn is zooooo cool, echt. Nu lijkt het stom, maar als je groot bent snap je waarom!”
Lees ook
Zoontje (4) van Nicolette Kluijver wordt gepest omdat hij balletles volgt
Meisjes op voetbal, dat was vroeger een no go, verboden zelfs. Als een zender vroeger ook maar het lef had mijn vaders voetbalavondje te verstoren met een samenvatting van het vrouwenvoetbal, was dat voor hem steevast het moment om mopperend (“Al die tuttebellen op dat veld, wat moet ik ermee?”) de benen te gaan strekken.
Ik vond het prima dat mijn zoon op voetbal wilde en mijn dochter het liefst in haar tutu door het huis danste en balletdanseres wilde worden. Zelf polste ik als tienjarige ooit bij mijn moeder hoe zij over mijn mogelijke toekomst als balletdanseres dacht. Ik weet niet meer wat haar exacte reactie was, wel dat het iets non-verbaals was. Surinaamse moeders zijn daar sterren in en als kind weet je dat zo’n reactie altijd ‘nee’, of ‘laat me met rust’ betekent. Stiekem hoopte ik daarom dat mijn dochter mijn balletdroom ging verwezenlijken.
Lees ook
8 x jullie supporten jongens op dansles: ‘Ballet is topsport’
Toen mijn tutumeisje op een dag echter te kennen gaf haar tutu te willen verruilen voor een voetbal, veroorzaakte dat bij mama even een error 404, gevolgd door visioenen van zaterdagochtenden rillend langs de lijn. Maar nu sta ik elke week zo trots te zijn op die meisjes die – tussen de radslagen en het haren friemelen door – als jonge leeuwinnen op die bal jagen.
Dus, dankjewel Oranje Leeuwinnen voor het wegschoppen van al die barrières, en geef die salarisongelijkheid namens alle aspirant voetbalmeiden ook nog maar een loeiharde vrije trap. En lief zoontje van Nicolette, ga alsjeblieft weer snel naar ballet. Straks als je in de Stopera de ene na de andere ballerina gracieus boven je hoofd tilt en je een staande ovatie hebt ontvangen voor die veertig perfecte piqués, durft niemand je ooit nog uit te lachen.