Transformatie

Sinds 1990 gaf actrice Hunter Tylo gestalte aan de eeuwige knipperlichtechtgenote van Ridge. Die van Brooke ja. Maar na ruim dertig jaar vond ze het eigenlijk wel een keertje welletjes en besloot níet terug te keren naar The Bold. In Nederlandse soaps worden personages in de meeste gevallen met een taxi in moordend tempo uit de serie geschreven, in Amerika gaan ze vaker voor een simpele transformatie. Een zogenaamde recast.

Een gekke gewaarwording blijf ik dat vinden. Marit van Bohemen die ineens de rol van Nicolette van Dam overnam in Voetbalvrouwen. Lieke van Lexmond verving Aukje van Ginneken in GTST als Charlie en ook Helen Helmink had in de jaren negentig van de ene op de andere dag een nieuw gezicht. De gemiddelde recast is dan ook simpelweg niet om over naar huis te schrijven. Bij The Bold and the Beautiful doen ze er alsnog niet moeilijk over, alleen Brooke en Eric hebben sinds de eerste aflevering in 1987 nog hetzelfde gezicht (de plastische ingrepen van de actrice achter Brooke Logan tellen natuurlijk niet). Thomas, Thorne, Donna, Hope, Rick, Felicia, Kristen en Zende, sommige personages kregen zo vaak een ander gezicht dat je een routekaart moet hebben wie eigenlijk wie is. Of was.

Maar toen kwam Krista Allen ineens voorbij. Een Krista Allen waar ik werkelijk nog nooit van gehoord had. Tot deze actrice het aandurfde om na dertig jaar trouwe dienst van haar voorgangster, ineens aan te komen treden in de rol van Taylor Hayes. Eén van mijn lievelingspersonages. Verketterd werd ze in haar thuisland, zonder dat er nog maar een seconde van deze vrouw op televisie was uitgezonden.  Niemand kon immers de originele actrice vervangen… Dacht ook ik.

Warm bad

Maar de ultieme cliffhanger liep in dit geval beter af dan in een gemiddeld script van The Bold. In december maakte de schone dame in Amerika haar opwachting in de soap en werd -tegen alle verwachtingen in- vanaf de allereerste minuut bejubeld door het handjevol overgebleven zeepfans. En aangezien we op RTL 8 tegenwoordig nog maar een maandje achterlopen op de uitzendingen in de Verenigde Staten, was Nederland afgelopen week al aan de beurt voor de hernieuwde kennismaking met Taylor.

Eventjes door de slechte pruik en de andere oogopslag heenkijken was echt nog wel nodig tijdens de eerste scène, maar drie dagen later vind ik het zo enorm vertrouwd aanvoelen, alsof het nooit anders geweest is. In één klap de oude Taylor vergeten. Na dertig jaar!

Ik voel me een beetje zoals een weduwnaar die al een andere lover heeft terwijl het lichaam van m’n overleden partner nog niet eens koud is. Maar ja, het is toch echt liefde op het nieuwe gezicht bij deze kersverse Taylor.

En ik weet heus dat de glamour er voor veel kijkers bij The Bold and the Beautiful er al een tijdje af is en er op dagelijkse basis nog maar zo’n 150.000 mensen afstemmen op RTL 8. Maar toch, ík kan niet stoppen. En met deze frisse wind aan boord helemáál niet. Het 35-jarige jubileum is aanstaande, als cadeautje vind ik dat ze een groter publiek verdienen. De nieuwe Taylor is het perfecte instapmoment.

'Loretta Schrijver is als dat zeldzame flesje wijn: een stuk lekkerder met de jaren.'Lees ook