De draad oppakken

Katja: “Het is zes jaar geleden dat ik de diagnose borstkanker kreeg, maar de ziekte beïnvloedt mijn leven nog iedere dag. In Kankermonologen vertelde ik destijds al over psychische gevolgen van de ziekte. Na anderhalf jaar bestraling, chemo- en immuuntherapie werd ik genezen verklaard. Dan denk je: ik pak de draad weer op, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.”

Lees ook
Lieke (28) over haar leven na kanker: ‘Verwerken is zwaarder dan overleven’

Paniekaanvallen na kanker

“Ik kreeg angst- en paniekaanvallen. Telkens als ik iets nieuws ontdekte op mijn lichaam, raakte ik in heftige paniek. Dat gevoel blijft, weet ik nu, al vervaagt het wel iets. Ik ben heel blij dat ik uiteindelijk therapie heb kunnen volgen. Mede daardoor kan ik mijn gedachten nu eerder tot orde roepen. Nu zeg ik tegen mezelf: ‘Bekijk het even rustig, ga niet direct je begrafenis regelen.'”

Tóch weer ongesteld

“Kanker hebben gehad is niet iets wat je kunt parkeren. Het is en blijft onderdeel van mijn leven. Alleen al bijvoorbeeld door het feit dat ik iedere dag een pil moet slikken en periodieke controles en injecties krijg. Die medicijnen zijn een gevolg van het feit dat mijn kanker hormonaal was. Ze gaan ervan uit dat na die intensieve behandelingen je eierstokken niet meer op gang komen, maar tegen de verwachting in werd ik tóch weer ongesteld. Met die medicatie voorkomen ze dat ik een eisprong krijg, want dat vergroot de kans dat de kanker terugkomt.”

Kinderwens

“Het gevolg is wel dat ik nu in de overgang ben en moet afzien van een kinderwens. Gelukkig heb ik een dochtertje van tien hier rondhuppelen, maar het was fijn geweest als het er meer waren geworden. Vlak na die diagnose denk je daar niet over na. Ze vertelden in het ziekenhuis wel over mogelijkheden met IVF, maar op dat moment zag ik dat niet zitten. Nog meer gedoe, dacht ik.”

Lotgenoten

“Pas toen ik weer ongesteld werd, besefte ik dat mijn lichaam het wel zou kunnen, maar dat het nooit meer zou gebeuren. Toen verwerkte ik het pas. De verhalen van lotgenoten hebben mij hier heel erg bij geholpen.”

Lees ook
Borstkankerexpert en ex-patiënt beantwoorden al jouw vragen

Weinig energie

“Ook met het feit dat mijn energieniveau nooit meer het oude wordt, heb ik leren dealen. Ik werk 32 uur en dat is veel. Het betekent dat ik in de avonden en in het weekend weinig kan plannen, daar heb ik simpelweg de puf niet voor. Gelukkig heb ik een baan waarbij ik grotendeels mijn eigen werktijden kan bepalen, dat helpt enorm.”

Boek

“Mijn vrije tijd stop ik nu grotendeels in het schrijven van een boek: Kanker, de Afterparty. Nadat de video op LINDA.tv verscheen, ben ik benaderd door een uitgever om een boek te schrijven over de late gevolgen van kanker. Het verschijnt in oktober en gaat over de psychische gevolgen van ziek zijn, maar ook hele praktische gevolgen.”

Lees ook
10 x goedbedoelde dingen die je beter niet zegt tegen iemand met kanker

Risicogroep

“Door de borstkanker val ik voor verzekeringen en banken binnen de ‘risicogroep’. Dat betekent dat het lastiger is om een hypotheek af te sluiten bijvoorbeeld. Ook veel therapieën die je nodig hebt om na chemo of bestraling weer op kracht te komen, worden niet vergoed. Heel gek vind ik dat. Ik doe mijn best om de draad weer op te pakken en dat lukt, maar door dit boek te schrijven hoop ik andere mensen handvatten te kunnen bieden die ik zelf ook graag had gehad.”

Bekijk de aflevering van Kankermonologen met Katja hieronder: