‘GODSAMME ZEG WAT EEN LEKKER DING, DIE EX VAN JOU!’ zegt een collega die de coverfoto voor het eerst ziet. “ja hè?”, zeg ik instemmend en bijna trots, wat best gek is aangezien het hier dus mijn ex betreft. Maar tegelijkertijd vind ik het heel cool dat ik zo vrolijk naar deze foto kan kijken en Sander en ik er zo buiten­gewoon gezellig en breed lachend op staan samen. En daar is niks gespeelds aan. Hoeveel ‘verlaten’ vrouwen hebben niet de foto’s van hun exen tot snippers gescheurd, hun spullen ritueel verbrand in de tuin en ze vervloekt met zelfgemaakte voodoopoppetjes. Omdat de liefde die ooit groot was leidde tot een nog groter verdriet dat makkelijker te handelen lijkt in de vorm van woede en wraakzucht. Ik ongelukkig? Dan jij ook ongelukkig. Ik pijn in mijn hart? Hoezo jij dan niet minstens zo veel?