Eloise: Henry, jij komt best intimiderend over, weet je dat?
Henry: “Dat hoor ik wel vaker, ja, terwijl dat helemaal niet mijn intentie is. Maar ik heb vrij donkere wenkbrauwen, een zware stem en ik ben lang. En vrij kalm, introvert zelfs. Als ik ergens binnenkom, gaat mijn stem niet ineens drie octaven omhoog, ga ik niet aan iedereen vragen hoe het is, hoelang we elkaar niet hebben gezien. Dat doen veel mensen wel, omdat het een soort sociaal smeermiddel is. Dat is prima, maar ik doe het niet. Ik vraag me op zo’n moment vooral af hoe ik in godsnaam nou weer in zo’n situatie terecht ben gekomen.”
En je vraagt je meteen af hoe je mij kunt ‘gebruiken’ in een show of programma?
“Nee, ik vertel nooit privé dingen. Als mijn buurman mank loopt, heb ik het over ‘een man’ die mank loopt. En bij jou zou ik kunnen vertellen over die ene keer dat ik een prinses heb ontmoet. Of nee, jij bent een gravin. En een influencer.”
Nee. Nou ja, eigenlijk ben ik wel een influencer, maar ik vind het zo’n stom woord. Ik probeer er steeds een andere term voor te vinden.
“Dat hoeft niet, want ik vind het heel cool en slim als je dat goed kunt, als je daar je brood mee kunt verdienen.”
Ik moet het ook gewoon toegeven, want ik heb meer dan vierhonderdduizend volgers, dus ik influence wel degelijk. Maar als je dan ook nog ‘gravinfluencer’ wordt genoemd … dat is gewoon cringe. Jij doet ook best veel op insta, toch?
“Ik zou er wel wat meer mee willen doen, maar ik heb er eigenlijk te weinig tijd voor. Ik heb een gezin met een dochter van twee die de hele dag van alles wil.”
Veel mensen zien jou als Die Grappige Man. Zo van: Henry is er, nu wordt het gezellig. Is dat lastig?
“Ik voel dat vooral na een voorstelling. Mensen willen dan graag nog gezellig een praatje maken, maar ik heb mijn zegje dan al gedaan. Dan ben ik gewoon moe. Er is ook best een groot contrast tussen de Henry op het podium en de man die ik in het normale leven ben. Dan ben ik toch meer afwachtend, rustig. Dus in die zin heb ik twee gezichten. Vroeger maakte ik me daar nog wel druk om, dacht ik dat ik naast het podium ook grappig moest zijn. Dat doe ik inmiddels niet meer.”